จันทร์น้ำมนต์
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติขึ้นมาและเกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น มิใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด ซึ่งจะมีความเชื่อเกี่ยวกับไสยศาสตร์ตามท้องถิ่นนั้น ๆ รวมถึงความเชื่อเรื่องผีเข้ามาเกี่ยวข้องเพียงเล็กน้อย และมีการบรรยายถึงการตายที่รุนแรง อีกทั้งยังมีการใช้คาถาอาคมเพื่อเพิ่มอรรถรสให้กับเนื้อเรื่อง นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
น้ำมนต์ ทวีทรัพย์โกศล
อายุ 28 ปี 180 Cm. / 59
เจ้าของร้านขายอุปกรณ์การเกษตรต้องผันตัวมาเป็นพ่อครูเนื่องด้วยเหตุผลบางอย่าง
"ถ้าให้เอาเธอเป็นเมียผมขอเอากับผียังดีกว่าเยอะ"
จันทร์เจ้า วงศ์จันทรา
อายุ 28 ปี 165 Cm.
คุณหมอคนสวยประจำอนามัยชุมชน
"ต่อให้ทั้งโลกเหลือแค่เขา ยังไงเธอก็จะไม่เอาทำผัวเด็ดขาด"
จากเพื่อนสมัยเรียนสู่ผัวเมีย
จากที่เขาเคยเอ่ยปากว่าไม่ชอบขี้หน้าเธอ
แต่ดันคิดเรื่องเธอไม่หยุดถึงกับเก็บเอาไปฝันอย่างคนโรคจิต
“ฮู้อยู่ว่าของกูมันใหญ่จนอดแนมบ่ได้ แต่มึงเก็บอาการแหน่กะได้เดะ” (รู้อยู่ว่าของกูมันใหญ่จนอดมองไม่ได้ แต่มึงเก็บอาการหน่อยก็ได้นะ)
“อิหยังของมึง” (อะไรของมึง)
“จั่งได๋มึงกะแนมของกูแล้ว ให้กูจับนมมึงแหน่ได้บ่ล่ะ” (ไหน ๆ มึงก็มองของกูแล้ว ให้กูจับนมมึงหน่อยได้ไหมล่ะ)
“บักโรคจิต” (ไอ้โรคจิต)
แต่ต่อจะให้ชังขี้หน้าเพียงใด เมื่อเห็นว่าเธอนั่งประนมมือร้องไห้ราวกับคนจะขาดใจ ก็ทนดูต่อไปไม่ไหวรีบเข้าไปสวมกอด ทั้งที่ไม่เคยคิดจะทำมันเลยสักครั้ง
“ย่าน ซอยแหน่ ฮึก น้ำมนต์ซอยแหน่ ฮือ” (กลัว ช่วยด้วย ฮึก น้ำมนต์ช่วยด้วย ฮือ)
“บ่เป็นหยังแล้ว ขวัญเอ๊ยขวัญมา” (ไม่เป็นไรแล้ว ขวัญเอ๊ยขวัญมา)
ไม่นอกกาย ไม่นอกใจ และจบแฮปปี้ค่ะ
บทสนทนาในเนื้อเรื่องเป็นภาษาอีสาน 80 % แต่ไม่ต้องห่วงค่ะไรท์แปลให้ทุกประโยค
นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจากเรื่อง พันธะลวงหวงเมียเด็ก
***********************************************
❌คำเตือน!❌
ไม่อนุญาตให้ทำการคัดลอกเนื้อหา ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน หากฝ่าฝืนหรือตรวจพบจะดำเนินคดีตามกฎหมาย และไม่มีการยอมความใด ๆ ทั้งสิ้น