“มดจะเป็นแค่นางสนมหรือเป็นมเหสีก็เลือกมา พี่จะรอบนเตียง พร้อมเมื่อไหร่ค่อยเข้ามาหาพี่”
หืม? รอบนเตียงเหรอ?
จะให้พร้อมได้ไงเล่า ก็คนมันไม่เคย หายใจเข้าออกยังไม่ทั่วท้องเลย ถ้าให้เขากอดจูบลูบคลำ ได้ซ็อกตายแน่
“เอาไงดีว้ามด”
มดตัวน้อย นามจริงว่า มัญชุวีร์ ซึ่งแปลว่า ผู้เก่งกล้า บัดนี้กลับกลัวหัวหด เดินไปเดินมานอกห้องนอน เสียงหมาหอนเอย ควันสีขาวลอยตามยอดไม้เอย กลับไม่ทำให้เธอกลัวเท่ากับการที่ต้องยอมเป็นเมียผู้ชายชื่อยักษ์ ให้เขาเชยชม ถ้าพอใจจะคุ้มครองแบบเกรดพรีเมียม ไม่ผ่าน QC ก็ลดระดับเป็นแค่สินค้าเกรดต่ำ เป็นแค่เมียบำเรอที่ไม่มีสิทธิต่อรองอะไร และไม่ว่าจะเป็นแค่เมียแบบไหน ทางต่อไปก็ตันอยู่ดี
“เอาวะมด! ดีกว่าเป็นเมียไอ้มังกุดล่ะน่า อย่างน้อยก็มีทะเบียนสมรสไม่ให้เขากินฟรี”
น้องมด มัญชุวีร์ สาวดีไซเนอร์ผู้โชคร้าย
ส่วนพี่ยักษ์ หารูปที่ตรงกับคาแรกเตอร์ไม่ได้เลยแฮะ เอาเป็นว่าไปจิ้นกันเอง ฮ่าๆๆ
เรื่องนี้คือเรื่องที่ดองไว้ 5 ปี ใช่ค่ะ ห้าปีแล้ว ฮ่าๆๆ เพิ่งกลับมาเขียนต่อ
กลับมาอ่านแล้วสนุกอะ เสียดาย
พี่ยักษ์นั้นมีช่วงถอดรูปด้วย พาร์ทหลังสนุกไม่แพ้กัน อยากให้อ่านกันนะคะ
เรื่องนี้จะออกมาเป็นอีบุ๊ก รออีกหน่อยเดี๋ยวลินท์ลงให้อ่านเด้อ