เพียงบอกว่ารักจะไม่ร้าย

กานต์นิรัตน์เลขาที่เฉิ่มๆ ในสายตาเจ้านาย ไม่เคยคิดว่าเธอจะกลายเป็นผู้หญิงของชวิน เจ้านายที่ไม่เคยมีหัวใจให้ใครคนไหน ดังนั้นเธออยากถอยห่างจากเขาทันทีที่ค่ำคืนเร่าร้อนได้ผ่านพ้น และเมื่อรู้ว่าพี่สาวเพียงคนเดียวชอบพอชวิน เธอก็ยิ่งต้องพยายามเลิกคิดถึงเขา 

------- 

"ไม่ให้ไป" 

"คุณไม่มีสิทธิ์มาห้ามนะคะ เรื่องของเราก็แค่ ก็แค่คลายเหงากันไม่ใช่หรือไง" 

ไม่รู้จะพูดว่าอะไร คิดอะไรออกก็พูดไปอย่างนั้น 

"เธอคิดอย่างนั้นหรือกิ่ง" 

กานต์นิรัตน์ได้ยินเสียงเข้มๆ ก็หยุดหาเสื้อผ้า เธอนั่งลงบนเตียง 

"กิ่งแค่เด็กในบ้าน ไม่มีหัวนอนปลายเท้าไม่ใช่หรือไง คุณลืมที่พูดแล้วหรือคะ" 

ชวินดึงเสื้อชั้นในที่เธอถือไปไว้ในมือ หญิงสาวมองอย่างไม่พอใจ ลืมเรื่องที่จะพูด "เอามานะคะ ทำอะไรของคุณ" 

"บอกว่าไม่ให้ไป ไม่ให้ไปไหนทั้งนั้น เธอบอกว่าจะแต่งกับฉันก็ต้องรับผิดชอบสิ กล้าๆ หน่อย" 

เรื่องบนเตียงเมื่อครู่ก็มีความอ่อนหวาน ความอ่อนโยน การเอาใจ หรือคนที่ชอบกันเขาไม่ทำแบบนี้ หรือคนที่นอนกันแค่ความสนุก ต้องการปลดปล่อยเขาก็ทำกันแบบนี้ กานต์นิรัตน์จ้องมองใบหน้าที่บึ้งตึงอย่างไม่เข้าใจ 

เธอหวังอะไร หวังให้เขาบอกว่ารัก? 

บ้าน่า ไม่มีทางเป็นไปได้ คนไม่มีหัวใจอย่างเขาจะมารักผู้หญิงที่นอนด้วยสองวันได้ยังไงกัน แต่ไม่สนใจจะมาตอแยกันทำไมเนี่ย 

"ไปอีกหรือเปล่า บอกมา" เขาเดินไปดื่มน้ำเมื่อถามเสร็จ กานต์นิรัตน์อยากเอาชนะจึงเดินไปหยิบเสื้อมาใส่ 

"ไม่ให้ชั้นในก็ไม่ต้องใส่ ดีเหมือนกัน ล้างๆ ก็พอ รับลมดีจะตาย" 

ชวินหันขวับไปมองชั้นในอีกชิ้นซึ่งยังอยู่บนเตียง 

"เธอนี่ท่าจะบ้า พูดออกมาได้" 

"บ้าแล้วทำไม จะสนใจทำไมคะ ถ้าไม่อยากให้ฉันเย็นก็เอาเสื้อในมาสิ เอามาเลยนะ" 

ติดตามอ่านฉบับเต็มกันค่ะ 

จบสุขนิยมค่ะ 

ขอบคุณทุกการติดตาม 

ทรายสีรุ้ง