บันทึกรักแวมไพร์ เมื่อรักกินไม่ได้

แนะนำตัวละคร

ฮานึล ฉันเองแวมไพร์ลูกสาวคนเล็กของบ้าน ที่ทุกคนแสนรักแสนหวงนักหวงหนา มาพร้อมกับ Skill อ่านใจคน ที่ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมีเลย แถมยังโดนไล่ออกจากโรงเรียนกลางคันอีก

ยูซอก หนุ่มหล่อ Popular สุดฮอตแห่งโรงเรียนมัธยมปลาย Hanok (ฮันอก) มาพร้อมกับ Skill ขี้อ่อย และขี้เก๊กไปวันๆ ไม่พิเศษเลยใช่ไหมล่ะ แต่โดดเด่นใช้ได้เลยละ

ว่ากันว่า.....

แวมไพร์ (Vampire)

ตามความเชื่อของชาวยุโรปยุคกลางแล้วนั้น มีความเชื่อว่าแวมไพร์เป็นผีดิบ มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ผิวซีด ดื่มเลือดของมนุษย์เป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่แวมไพร์จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะแพ้แสงแดด

แวมไพร์จะหลบซ่อนอยู่ในโลงของตนหรือในหลุมในเวลากลางวัน สามารถแปลงร่างได้หลายแบบ เช่น ค้างคาว นกฮูก หมาป่า เป็นต้น สามารถกำบังกายหายตัวได้ ไม่มีเงาเมื่อกระทบกับแสงหรือสะท้อนในกระจก มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน รวมถึงสามารถบังคับสิ่งของให้เคลื่อนที่ด้วยอำนาจของตนได้

สิ่งที่จะกำราบแวมไพร์ไม่ให้มายุ่งได้ก็คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา เช่น ไม้กางเขน, น้ำมนตร์ หรือแม้กระทั่งสมุนไพรกลิ่นแรงบางชนิด เช่น กระเทียม ส่วนวิธีปราบแวมไพร์มีมากมาย เช่น แต่วิธีที่มักจะเห็นได้บ่อย ๆ คือ ตอกให้ทะลุหัวใจ หรือเผาเพื่อป้องกันการคืนชีพ

…นี่ก็คือสิ่งที่ทุกคนคิดใช่มั้ยละ?

แต่... ความเป็นจริงฉันไม่ได้เป็นผีดิบสักหน่อยนะ ฉันเกิดและอยู่ในท้องแม่ คลอดออกมาเหมือนเด็กมนุษย์ทุกคน และผิวก็ขาวปกติไม่ได้ซีดขนาดนั้นคงเป็นเพราะไม่ได้เจอแดด เพราะผิวจะไหม้ง่ายกว่ามนุษย์ แต่โดยแล้วก็ไม่ได้ตายเลยทีเดียวเหมือนตำนาน และฉันไม่ได้นอนในโรงฉันว่ามันแคบจะตาย แค่คิดก็อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ที่สำคัญฉันไม่ได้แปลงร่างได้ ฉันแก่ได้ แต่แค่แก่ช้ากว่ามนุษย์ปกติ เพราะอายุมันดันยืนยาวกว่ามนุษย์ก็เท่านั้น ส่วนความสามารถของแวมไพร์ที่ทุกคนบอกก็เหมือนว่าจะเป็น การบินการเหิน ความแข็งแรง อ่านใจ สะกดจิต บังคับให้เห็นอนาคตอะไรทำนองนี้ เป็นความจริงที่พบได้ในแวมไพร์หลายหลายรูปแบบ แต่ละบุคคลก็จะมีความสามารถแตกต่างกันไป

ที่จริงความสามารถพวกนี้มันก็ดีแหละ แต่กับฉันที่ความสามารถอ่านใจได้ ก็ขอบอกเลยว่ามันไม่ได้ดีอย่างที่คิด มันเหมือนเป็นการรบกวน และทำร้ายจิตใจของฉันมากๆ เพราะคนเราต่างไม่ได้พูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมา แต่กลับพูดได้เพียงในใจ

และอีกอย่างนะ การจะกำจัดแวมไพร์โดยสิ่งของพวกนั้นน่ะ มันไม่จำเป็นเลย เช่นกระเทียม ก็แค่มีแวมไพร์บางตนแพ้ เหมือนที่มนุษย์บางคนแพ้กุ้งแหละ ส่วนการจะนำไม้กางเขนมาตอกให้ทะลุหัวใจ เป็นใครๆ ก็ตายฉันว่า และการเผา เผามนุษย์ มนุษย์ก็ตายเปลี่ยนความเชื่อบ้าๆ นี่สักทีเถอะนะ...

…………

นิยายเรื่องนี้เนื้อหาอาจมีคำพูดจาที่รุนแรง

ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำผู้อ่านในเรื่องที่ขัดต่อวัฒนธรรม จารีตประเพณี หรือข้อกฎหมาย

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

สงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2537

ห้ามมิให้ทำการคัดลอก แก้ไขหรือนำเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือไปใช้

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากสำนักพิมพ์และเจ้าของลิขสิทธิ์ หนังสือเท่านั้น

หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมาย