นางร้ายอย่าง 'น้องลูกแก้ว' ตามเนื้อเรื่องเดิมคือ นางแบบสาวสวย ไร้สมอง บ้าผู้ชาย และถูกลิขิตให้ต้องพ่ายแพ้ในตอนจบ
พอคิดถึงฐานะของตัวเองแล้วมองสภาพที่เกิด ก็นึกอยากแค่นหัวเราะออกมาให้สมกับบทบาทตัวร้ายที่น่าสมเพช
ตอนที่พระเอก-นางเอกกำลังเข้าห้องหอร้อยล้าน ผู้คนมากมายรายล้อม และร่วมแสดงความยินดี ฉันกลับต้องหอบสัมภาระ ย้ายมาอยู่ในห้องพักเล็กๆ แบบไม่มีใครคิดเหลือบแล ทั้งที่สองคนนั้นทำให้ฉันต้องลงเอยแบบนี้
ความแตกต่างของจุดจบที่น่าอนาถใจ
ทว่าชีวิตที่ผ่านมาของฉันมันถูกลิขิตให้ต้องลงเอยแบบนี้... ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นเองน่า
หลังจากนิยายจบต่างหากคือของจริง
เมื่อไม่มีเนื้อเรื่องและบทบาทบ้าๆ กำกับชีวิต ยัยลูกแก้วจะเป็นอะไรก็ได้ จะร่ำรวย จะสดสวย จะเริ่ดเชิดแค่ไหนก็ได้ แต่ไม่ใช่คนสวย ไร้สมอง บ้าผู้ชาย!
เพราะ 'นางร้ายจะเฉิดฉาย' เท่านั้น
.......
แล้วในตอนที่ฉันพยายามจะกลับไปเฉิดฉายอีกครั้ง
เขาคนนั้นก็กลับมา
"พี่ซัน... เหรอคะ?"
"ทำไมถึงทำหน้าตกใจ?" เขาไม่ตอบแต่ถามกลับ น้ำเสียงราบเรียบ แต่ก็ติดร้ายกาจหน่อยๆ ถึงอย่างนั้นก็ยังอุตส่าห์ยิ้มมุมปากมาให้ "คิดว่าใครจะมาหาในเวลานี้ ถ้าไม่ใช่พี่ล่ะ?"
สิ้นคำพูดก็ยกยิ้มให้ครั้งหนึ่ง
แต่เป็นยิ้มอันตราย
......
Guest
