ซูฮวา เด็กสาวกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หลังจากที่เธออายุครบ 18 ปีเธอก็ได้ออกมาหางานทำเพื่อส่งตัวเองเรียน จนวันที่เธอเรียนจบ ซูฮวาและเพื่อนๆได้พากันไปเดินหาซื้อของในย่านของโบราณ ขณะที่เธอเดินตามหลังเพื่อนอยู่นั้นได้มีคุณยายคนหนึ่งเรียกเธอไว้ เธอก็สงสัยเลยเดินเข้าไปหาคุณยายซึ่งแผงที่คุณยายขายเป็นพวกเครื่องประดับ เมื่อเธอเดินเข้าไปหาคุณยายก็พูดขึ้นมาว่า “ใกล้ถึงเวลาของหนูแล้วนะ” คุณยายหมายความว่ายังไงหรอคะ คุณยายไม่ตอบคำถามเธอและยังยื่นไข่มุกสีทองให้เธอ 1 เม็ด เธอกำลังจะปฎิเสธแต่คุณยายก็บอกเธอว่า “มันเป็นของหนู จงรับไปเก็บไว้กับตัวตลอดเวลาแล้วมันจะช่วยหนู” ในตอนที่เธอก้มดูไข่มุกในมือนั้น เพื่อนๆที่ไม่เห็นเธอเดินตามจึงได้หันมาเรียกเธอ พอเธอเงยหน้าขึ้นก็ไม่เห็นคุณยายแล้วแผงขายของก็ไม่มี แต่ไข่มุกยังอยู่ในมือของเธอ
หลังจากที่เธอแยกย้ายกับเพื่อนๆ เธอได้ไปที่ร้านทำเครื่องประดับ เธอเอาไข่มุกให้ที่ร้านช่วยทำเป็นจี้สร้อยคอให้เธอ หลังจากที่ได้จี้ไข่มุกเธอก็สวมใส่ที่คอทันที เมื่อเธอกลับมาถึงห้องเธอก็ไปอาบน้ำเข้านอนทันที เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนไข่มุกที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอก็เปล่งแสงสว่างจ้าทั่วห้องแล้วก็หายไป
***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการและความชอบส่วนบุคคล ไม่มีอยู่ในประวัติศาสตร์
ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้เรื่องนี้ด้วยนะคะ