อาเหนือมีอะไรหรือเปล่าคะ "
" เปล่าครับ อาก็แค่แปลกใจว่าหนูโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ "
ร่างสูงเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเนิบนาบแต่คนฟังกลับหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเสียอย่างนั้น
" แล้วมันดีหรือเปล่าคะ "
" ดีสิดีมากครับ "
เหนือเอ่ยออกมาด้วยด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง
" อาเหนือรีบกลับไหมคะ "
โมนาเปลี่ยนเรื่องเอ่ยถามออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ สารภาพว่าถึงเธอจะจงใจใส่เสื้อผ้ามายั่วยวนเขาแต่พอโดนมองเหมือนว่าจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวแบบนี้ก็เขินจนทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
" อาไม่ได้รีบไปไหนครับ อยู่คุยกับหนูได้ "
เหนือเอ่ยตอบกลับไปมองโมนาไม่วางตา
" เอ่อ งั้นหนูไปเอาน้ำเย็นๆ มาให้นะคะ "
โมนาเอ่ยออกมาอย่างตะกุกตะกักก่อนจะรีบลุกขึ้นจนมือปัดป่ายไปโดนเอกสารที่วางไว้บนโต๊ะหล่นลงมายังพื้นเบื้องล่าง ร่างบางเบิกตาโพรงอย่างตกใจแล้วย่อตัวลงไปในท่าคลานเข่าหันก้นไปหาคนนั่งอยู่ด้านหลังแล้วเอื้อมมือไปหยิบเอกสารใต้โต๊ะอย่างเชื่องช้า
เหนือนั่งมองก้นกล้มกลึงที่กระดกลอยเด่นอยู่ในระยะสายตาตรงหน้า กางเกงรัดรูปขาสั้นยิ่งถกขึ้นไปเมื่อโมนาแอ่นก้นขึ้นจนเห็นเนินเนื้อสะโพกเล็กน้อย เหนือมองภาพนั้นพลางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
" เดี๋ยวอาช่วยหยิบครับ "