ชะพลู... เด็กสาวปีหนึ่งผู้มีกราฟชีวิตเป็นเส้นตรงมาตลอด จนได้มาเจอกับ
คราม... เพื่อนของลุงรหัสผู้เข้ามาเป็นคนติววิชาเรียนและเปลี่ยนกราฟชีวิตของเธอให้พุ่งสูง ก่อนจะดำดิ่งลงมาทั้งเป็น
และเขาก็เป็นคนเดียว ที่เข้ามาดึงกราฟชีวิตของเธอให้สูงขึ้นอีกครั้ง...
"ทำไมไม่อาบน้ำสระผม"
มองเขาด้วยสายตาประมาณว่า ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องยุ่ง "เจอก็ดีค่ะ นี่เสื้อของพี่ พลูคืน"
พี่ครามยืนนิ่ง ไม่ยื่นมือมารับเสื้อที่ฉันส่งให้ ซึ่งปฏิกิริยาเมินเฉยเช่นนี้ชวนให้ฉันที่หงุดหงิดเป็นทุนเดิมยิ่งหัวร้อนมากขึ้น
"ตากฝนแล้วไม่อาบน้ำ จะป่วยเอาได้"
ในเมื่อเขาไม่สน ฉันก็ไม่แคร์ ขอเมินคำพูดของพี่ครามบ้าง "งั้นพลูวางไว้ตรงนี้นะคะ เชิญพี่หยิบเอง อ่อ ขอมือถือกับหูฟังคืนด้วยค่ะ" แบมือขอของคืนจากเขา "มือถือพลู..."
นอกจากจะไม่คืนให้กันแล้ว ยังตบมือตรงที่ว่างข้างๆตัว สื่อว่าให้ฉันนั่งลง "พี่จะเป่าผมให้"
"อย่าทำเกินขอบเขตที่พี่มีดีกว่าค่ะ เอาของพลูคืนมา แล้วเราก็แยกย้าย"
"พี่เป็นห่วง"
-------
อ่านฟรี 40%
หลังจากนั้นอ่านฟรี 1 ชั่วโมงก่อนติดเหรียญค่ะ
Guest
