องค์หญิงจวิ้นจู่ซงหลาน ผู้ซึ่งได้รับการขนานนามว่าหญิงร้ายแห่งลั่วหยาง หนีจากงานดูตัวของตำหนักชินอ๋อง มาระบายอารมณ์ดูระบำบุรุษที่หอบูโด (หอนางโลมชายชั้นสูง) แต่กลับได้เจอกับผู้บัญชาการหน่วยมังการฟ้าหลานเยี่ยนซึ่งได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับศัตรูและหลงเข้ามาในห้องของนาง องค์หญิงพบว่าชายหนุ่มได้รับพิษประหลาดที่มีความรุนแรง ต้องใช้ปราณบริสุทธิ์จากหญิงสาวพรหมจรรย์จึงจะสามารถรักษาให้หายและขับพิษออกมาได้ องค์หญิงซงหลานพอใจในตัวท่านผู้บัญชาการหน่วยมังการฟ้าตั้งแต่แรกเห็นและเบื่อหน่ายการถูกจับคู่หมั้นหมายของตำหนักชินอ๋อง นางจึงตัดสินใจมอบปราณบริสุทธิ์จากพรหมจรรย์ของนางเพื่อช่วยชายหนุ่มขับพิษงอย่างวาบหวามและเร่าร้อน
“ตอบมาตามตรง อย่าได้โกหก เจ้ามีภรรยา คู่หมั้น หรือนางในใจรึยัง” องค์หญิงจวิ้นจู่ซงหลานถามอย่างคาดคั้นตรงไปตรงมา
“ไม่มี ข้าไม่เคยมีเป้าหมายอื่น นอกจากเรื่องงาน” ท่านผู้บัญชาการกล่าว
“ดี ถือว่าวันนี้เจ้าโชคดียิ่งนัก” ซงหลานกล่าวอย่างตัดสินใจ
“เจ้าจะทำอะไรน่ะ” หลานเยี่ยนกล่าวอย่างตกใจเมื่อถูกหญิงสาวปลดเปลื้องอาภรทั้งของเขาและของนางออกจนเหลือแต่เรือนขายเปลือยเปล่า ขาวอมชมพู งดงามดุดนางฟ้าปรากฎตรงหน้าพร้อมทรวงองอวบอูมขนาดใหญ่เกิดตัวที่มีเม็ดทับทิมสีหวานกำลังตั้งชูชี้หน้าเขาอยู่
“อย่าพูดมากน่า เจ้าถูกพิษ หากไม่รีบขับออก อย่าว่าแต่วรยุทธ์จะต้องสูญสลายไป แม้แต่ชีวิตเจ้าก็รักษาไว้ไม่ได้” องค์หญิงจวิ้นจู่ซงหลานกล่าวอย่างหงุดหงิด
“ข้ารู้ดี แต่วิธีถอนพิษนี้มัน” หลานเยี่ยนกล่าวอย่างลังแล เพราะเขารู้ดีว่าวิธีเดียวที่จะถอนพิษนี้ได้ คือการได้รับปราณบริสุทธิ์จากพรหมจรรย์ของหญิงสาวบริสุทธิ์เท่านั้น
คำพูดของชายหนุ่มหายไปทันทีเมื่อปากถูกประกบด้วยกลีบปากนุ่มหยุ่นของหญิงสาว ที่หย่อนตัวลงมานั่งคร่อมทับตักของเขาไว้ ทรวงอกอวบอูมขนาดมหึมาที่กำลังเสียดสีอยู่กับอกแกร่ง และกลีบดอกไม้กลางกายของหญิงสาวที่กำลังเสียดสีกับท่อนเอ็นที่สงบนิ่งอยู่กลางกายของชายหนุ่ม ทำให้เกิดอารมณ์วาบหวามและลุ่มร้อนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หญิงสาวจูบแลกลิ้นเพื่อส่งพลังปราณเข้าไปขับพิษในกายของชายหนุ่ม ปลุกเร้าอารมณ์ของท่านผู้บัญชาการให้โหมกระหน่ำเร่าร้อนขึ้นได้จนเขาเองก็แปลกใจ จนตอนนี้ชายหนุ่มกลายเป็นผู้คุมเกมส์ไล่จูบและขบเม้มริมฝีปากงามจนบวมเจ่อ มื้อทั้งสองก็ไล่สำรวจทรวงอกคู่งามและบีบเค้นจนหญิงสาวร้องครางอย่างไม่ได้ศัพท์ นี่…..คือจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์วาบหวามของหญิงร้ายแห่งลั่วหยางและผู้บัญชาการหน่วยมังการฟ้า ผู้ได้ชื่อว่าเป็นพญามัจจุราชผู้ไร้ใจ