ตื่นมาอีกทีก็เป็น 'อันเฟยอิน' ชายาสุดที่รักขององค์ชายรูปงามพร้อมลูกน้อยน่ารัก แต่นางกลับยอมทิ้งชีวิตในฝันเพราะศักดิ์ศรี คนเราต้องมีผัวเป็นของตัวเองถึงจะถูกต้อง แต่จะหนีองค์ชายจอมหื่นไปได้อย่างไรเนี่ย
ท ะ ลุ มิ ติ ม า เ ป็ น ช า ย า สุ ด ที่ รั ก
แ ต่ ข้ า ไ ม่ เ อ า ด้ ว ย ห ร อ ก
“แตะเนื้อต้องตัวไม่ได้เลยเหรอ?”
“ไม่ควรเพคะ”
“ทำไมล่ะ?”
“ก็หม่อมฉันไม่สะดวกใจ แต่หม่อมฉันไม่ว่าอะไรหากองค์ชายจะไปหาหญิงอื่นหรือรั่วจื่อ…” ไปไหนก็ไปเถิดองค์ชายคลั่งรัก อย่าทำให้นางลำบากมากไปกว่านี้ แต่ทันทีที่พูดกลับทำให้ภูเขาไฟปะทุออกจากอกซุนจางหย่ง เขาเกรี้ยวกราดแทบไม่อาจสะกดกลั้นไหว
“พูดถึงนางทำไมกัน?”
“หม่อมฉันก็แค่กราบทูล…”
“ข้าไม่ได้สนใจนางแล้ว... ตอนอยู่ต่างเมืองข้าคิดถึงแต่เจ้า ไม่มีใครอยู่ในเสี้ยวความคิดข้าแม้แต่ครึ่งวินาที ข้ารักเจ้าคนเดียว ต้องการเจ้าคนเดียว ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น รั่วจื่อจะเป็นจะตายก็ช่างหัวนาง ถ้าข้าคุกเข่าคำนับแล้วเจ้ายอมกลับมาเหมือนเดิม ข้าจะคำนับจนกว่าเจ้าจะพอใจ”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
