ผมอยู่โลกที่แตกต่าง

ผมอยู่โลกที่แตกต่าง

ตอนที่ 1 โลกเกิดการเปลี่ยนแปลง

 ผมชื่อ มังกรดำ เพราะผมเกิดมามีผิวสีดำ และผมมีเชื้อชาติเป็นคนจีนแท้ ซึ่งพ่อและแม่ผมก็มีผิวสีขาวเหลืองเหมือนคนจีนทั่วไป สาเหตุที่ผมมีผิวสีดำนั้นไม่อาจรู้ได้ จนพ่อผมยังสงสัยว่าแม่แอบมีชู้หรือไม่ จึงได้เกิดเหตุการที่ผมและแม่ถูกไล่ออกมาจากตระกูล และผมก็ได้ใช้แซ่ของแม่ คือแซ่ซุน ชื่อเต็มๆคือซุนหลงเฮย

ผมเรียนจบการศึกษาภาคบังคับคือ มัธยมปลาย และผมก็กลายมาเป็นคนงานที่ทำการสำรวจดันเจียน

ต่อมาผู้คนก็เริ่มค้าขายไอแทม เป็นธุรกิจที่ทำกำไรมหาศาล ผู้ที่มีพลังที่ตื่นขึ้นเองโดยธรรมชาติจะเป็นผู้แข็งแกร่งและมีอำนาจมากในสังคม ส่วนผู้ที่ไม่มีพลังตื่นขึ้นจะได้รับการปลุกพลังด้วยยาปลุกพลัง แต่ยาปลุกพลังไม่ได้แจกให้ฟรี ต้องซื้อเอา ซึ่งราคามันก็แพงมากๆ หลอด 1 ก็ 1 แสนหยวน คนจนหมดสิทธิ์ได้รับกันเลยทีเดียว เพราะไม่ใช่ว่าหลอดเดียวจะประสบความสำเร็จในการปลุกพลังบางคนใช้ถึง 100 หลอดก็ยังปลุกพลังไม่ได้ แต่ถ้าใครที่โชคดีหน่อยก็ใช่หลอดเดียวก็ประสบความสำเร็จ

ยังมีวิธีที่จะได้รับการปลุกพลังอีกวิธีนั้นคือการลงดันเจี้ยนในฐานะคนงาน ซึ่งบางครั้งพวกเขาก็จะได้รับสิทธิ์ในการปลุกพลังฟรี 1 ครั้งเมื่อลงดันเจียนครบ 10 ครั้ง แต่นั้นก็ต้องแรกมากับความเสี่ยงอันตรายถึงชีวิต แต่ใครละจะยอมทิ้งโอกาสที่จะได้รับการปลุกพลังแม้ว่าจะยอมเสี่ยงตายก็ตาม

ผมจึงยอมเสี่ยงตายมาเป็นคนงานในดันเจี้ยนให้กับกิลมังกรทอง ซึ่งเป็นกิลเล็กๆในเมืองแห่งนี้ หน้าที่ผมคือเดินไปกับพวกเขาและถ่ายทอดสดด้วยกล้องที่ดิดที่หมวกและหน้าอกเสื้อ ซึ่งการลงดันเจี้ยนแต่ละครั้งจะใช้คนงาน 3 คน เพราะถ้ามีใครตายก็จะมีคนถ่ายทอดได้ต่อเนื่อง

ผมลงดันเจี้ยนไปแล้ว 8 ครั้งโชคของผมยังดีอยู่เพราะดันเจี้ยนที่กิลผมสำรวจเป็นดันเจี้ยนที่มีสัตว์อสูรเลเวลต่ำ จึงไม่มีอันตรายกับคนงานเลย

แต่แล้ววันนี้ เราได้รับคำสั่งให้ลงดันเจี้ยนที่ยังไม่มีใครสำรวจ ผมและคนงานอีก 2 คนได่รับเลือกให้ลงดันเจี้ยนนี้ด้วย พร้อมกับสมาชิกกิลที่ปลุกพลังแล้ว 17 คน

ผมได้พักอาศัยอยู่ที่หอพักกิล ส่วนแม่ผมยังทำงานภายในกิลนี้ด้วยเป็นแม่บ้านทำอาหารที่โรงอาหารของกิล

ผมได้ไปที่โรงอาหารและลาแม่ของผม

“แม่วันนี้ผมจะออกไปสำรวจดันเจี้ยนนะ ผมจะกลับมาให้ได้”

ผมกล่าวลาแม่แค่นี้ แม่ผมได้ทำใจรับกับงานของผมแล้ว ทุกวันนี้ไม่มีใครอยู่รอดได้ด้วยการเป็นคนขี้ขลาด ดังนั้นแม่จึงรู้ว่าไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนทุกคนก็ต้องเสี่ยงกับชีวิตทุกวันอยู่แล้ว

“ลูก ขอให้โชคดีปลอดภัยกลับมาละ” แม่อวยพรให้ผมเช่นนี้ตลอด

แล้วแม่ก็หันกลับไปทำอาหารต่อไป

ผมเดินทางไปกับขบวนรถ เมื่อนั่งในรถผมก็เริ่มเตรียมอุปการณ์ถ่ายทอดสดทันที นั้นคือหมวกกันน็อกที่ติดตั้งกล้อง กับกล้องที่หน้าออเสื้ออีกตัว แล้วเปิดการถ่ายทอดสดทันที

“สวัสดีท่านผู้ชมทุกท่าน วันนี้อากาศร้อนมากๆ แต่พวกเรายังต้องทำงานกันอยู่นะครับ เราจะออกสำรวจดันเจี้ยนแห่งใหม่ ซึ่งอยู่ในโซน 14 ของพวกเราขอให้พวกเราปลอดภัยกันนะครับ วันนี้สมาชิกคือ กัปตันลู่เฉิน รองลู่ปิง รองสือหาน สามทหารเสือของพวกเรา และสมาชิกมือฉกาจคือ ฉินฟง ฉินเสี่ยวหลัน ฉินช่าย สามพี่น้องตระกูลฉิน จางเล่ย จางฟาง จางตง คนตระกูลจางที่เป็นพ่อและลูกกัน และอีก 11 คน ที่ทุกท่านรู้จักดีนั้นคือ ซีหลง เย่ไป่ หลีกัง มูเว่ย ฉีเช่า ฉีเฟย ซูหลิน หมิงหมิง ผิงอัน เว่ยเว่ย และผมซุนหลงเฮย

พวกเราขอกำลังใจทุกท่านด้วยนะครับ ส่งของขวัญกันมาเยอะๆนะครับ”

“การถ่ายทอดสดดำเนินทั้งสามช่องนะครับนั้นคือช่องของผม ของเว่ย และของผิงอันนะครับ ท่านจะได้รับชมทุกการเคลื่อนไหวของพวกเรา ก่อนอื่นเรามาแนะนำสัตว์อสูรที่เราคุ้นเคยกันครับ ก็อบลิน สัตว์อสูรรูปร่างค้ล้ายมนุษย์ตัวเล็กสีเขียว เห็นตัวเล็กแต่พวกมันแข็งแรงกว่าคนทั่วไปสามเท่า การต่อสู้เป็นกลุ่ม มีอาวุธหลากหลายชนิด ....” 

ผมยังคงบรรยายต่อไปเรื่อย พร้อมกับอีกสามคนที่สลับกัยพูด ตามแต่ที่พวกเราจะนึกได้ เพราะสมาชิกจะไม่ว่างต้องทำการตรวจอุปกรณ์ยาและอาวุธ