ภรรยาแสนร้ายกับนายขี้โรค

มีนิยายพื้นบ้านมาฝากทุกคนอีกแล้วค่ะ ไม่พ้นภาคอีสานอีกแล้ว เนื้อหาเป็นแบบใช้ชีวิตประจำวันไปเรื่อย ๆ เป็นเรื่องสั้นไม่น่าจะเกินหกหมื่นคำค่ะ ฝากทุกคนกดหัวใจกดเพิ่มเข้าชั้นด้วยนะคะ 

เมื่อผีเร่ร่อนอย่างมะปราง ถูกยมทูติผลักเข้าไปอยู่ในร่างสาวขี้เมาอย่างมาลี แถมยังมีลูกอีกสองสามีอีกหนึ่ง เธอจะทำอย่างไรเมื่อฟื้นขึ้นมาวันแรกก็โดนบอกเลิกเสียแล้ว 

เรื่องนี้ไรต์ลงไม่จบนะคะ 

……………………………………. 

เธอลุกขึ้นนั่งอีกครั้งยกถ้วยที่ใส่น้ำร้อนขึ้นมาเป่าแล้วยกขึ้นดื่มอย่างว่าง่าย เคนมองภรรยาด้วยความแปลกใจ ตั้งแต่เธอตื่นขึ้นมาเธอยังไม่พูดอะไรผิดหูเขาสักคำซึ่งผิดวิสัยของมาลีคนเดิม อีกทั้งน้ำต้มฟางข้าวนี้เธอไม่เคยคิดที่จะแตะต้องมันเลยด้วยซ้ำ เพราะทุกครั้งที่มีงานบุญไม่ว่าจะบุญบ้านตัวเองหรือหมู่บ้านใกล้เคียงเธอก็เมาแบบนี้ตลอด แต่ทุกครั้งที่เขาต้มฟางให้ดื่ม เธอก็ไม่คิดจะเหลียวแลมันเลย ปกติเธอจะเดินไปถอนสักเป๊กสองเป๊กที่ร้านค้าในหมู่บ้านแค่นั้นก็จบ 

           “อุ่นกับเอื้อลงไปเล่นข้างล่างก่อนนะลูก แม่จะได้พักผ่อน” เคนอยากหาโอกาสคุยกับเมียสองต่อสองจึงบอกลูกเช่นนั้น 

           “ครับ/ค่ะ” 

           มาลีวางถ้วยที่ดื่มน้ำจนหมดลงข้างตัวแล้วสามีเธอก็เปิดประเด็นขึ้นมาทันที 

           “พี่ต้องการเลิกกับเธอ” 

           มาลีอึ้งไปนิดหนึ่งที่โดนผู้ชายที่เพิ่งเจอหน้าบอกเลิกอย่างกะทันหัน ยังไม่ทันได้ลิ้มรสการมีสามีก็โดนบอกเลิกเสียแล้ว “มะ หมายถึงพี่ต้องการหย่ากับฉันอย่างนั้นเหรอคะ” 

           “ใช่” 

           “แล้วลูก…”  

           “พี่จะดูแลเอง” ปกติมาลีก็ไม่ค่อยได้ดูแลเขากับลูกสักเท่าไรอยู่แล้ว ตั้งแต่เขากลับจากไต้หวันมาได้สองปี เขาก็รับหน้าที่ดูแลทุกอย่างในครัวเรือนเองทั้งหมด รวมถึงออกไปรับจ้างหาเงินด้วย ส่วนมาลีก็อยู่กับลูกตอนที่เขาออกไปทำงาน พาอุ่นเดินไปเล่นบ้านนั้นบ้านนี้รอให้เอื้อเลิกเรียนค่อยกลับมาบ้านตัวเอง ถ้าวันไหนเขาอยู่บ้านเพราะออกไปรับจ้างไม่ไหว เธอก็ออกไปหาเพื่อนทิ้งลูกสาวไว้ให้เขาดูแลตลอด 

           “แต่ว่า…” ตอนนี้ตัวเขาผอมมากเลยนะ แค่คุยกับเธอก็ยังหอบ 

           “พี่คิดดีแล้ว ครั้งนี้เธอทำผิดมากจริง ๆ คนเขาเห็นกันทั้งหมู่บ้านว่าเธอไปดูหมอลำกับไอ้กลสองต่อสอง แถมยังไปเต้นมั่วกันอยู่หน้าเวทีหมอลำอีก ไม่พอแค่นั้นเมื่อเช้ามันยังเป็นคนมาส่งเธออีก” ตอนเช้ามืดสกลกับสินชัยเพื่อนของเขาเอาร่างของมาลีที่นอนสลบไสลใส่รถมอเตอร์ไซด์มาส่งถึงบ้าน เขาอึ้งจนพูดไม่ออก เมื่อรู้ว่าภรรยาแอบย่องไปดูหมอลำกับญาติสนิทของเขา  

           “ฉัน ฉันขอโอกาสอีกครั้งไม่ได้เหรอคะ” เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ทะเลาะกันแล้วมาลีไม่ขึ้นเสียงกับเขา และเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองไม่พูดเสียงดังเอะอะโวยวายจนได้ยินไปหลายหลังคาเรือน 

           “ไม่ พี่เจ็บมามากแล้วม่วย ปล่อยพี่อยู่กับลูกเถอะ” แววตาเขาดูขมขื่นเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ กี่ครั้งแล้วที่มีคนมาพูดเข้าหูเขาว่ามาลีแอบนัดแนะกับแฟนเก่าอย่างไอ้สกล แต่เขาก็แสร้งเป็นหลับหูหลับตาและทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไร เพราะเขายังรักภรรยาอยู่มาก อีกทั้งลูกทั้งสองของเขาก็ยังเล็ก แต่รอบนี้เขารับไม่ได้จริง ๆ เธอออกหน้าออกตากับสกลเกินไป 

           มาลีได้แต่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ เธอจะไม่ลำบากใจเลยถ้าเจ้าของร่างนี้ไม่ได้ฝากลูกและสามีไว้กับเธอ ตัวเธอเองไม่ได้มีความผูกพันกับพวกเขาทั้งสามคนอยู่แล้ว เลิกหรือไม่เลิกเธอก็คงไม่รู้สึกอะไร 

           ฉันขอโทษเธอด้วยนะม่วยที่ไม่สามารถทำตามที่เธอขอร้องได้ 

           ถ้าเขาต้องการเช่นนั้นเธอก็คงไม่ขัดข้อง “งั้นฉันเลิกกับพี่ก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะย้ายของไปอยู่กับแม่” เขาคงเจ็บมามากพอแล้ว ความทรงจำเดิมของร่างนี้บอกว่า สิ่งที่เธอเคยทำกับเขามันสุดจริง ๆ แต่ก็ยังดีมาลียังแค่แอบคุยกับสกลยังไม่ถึงขั้นมีสัมพันธ์ทางกายต่อกัน แต่สำหรับเธอก็ถือว่าร้ายแรงอยู่ดี ถือว่าเคนเป็นคนที่ใจเย็นและรักเมียมากถึงได้ยอมมาตลอด 

           ในใจของเคนสลดวูบลงเมื่อได้ยินคำว่าเลิกจากปากภรรยาง่ายกว่าทุกครั้ง เธอจะไม่รั้งไม่ง้อเขาเลยหรือไง แสดงว่าเธอมีใจให้กับสกลจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ ทุกครั้งเธอไม่เคยยอมรับว่าเธอผิด และไม่เคยตกลงเลิกกับเขาง่ายเหมือนครั้งนี้