สวัสดีครับสวัสดีครับผมนายศุภเมธ ไตรลักษ์ หรือนะนู้บ อายุ 18ปี เรียนอยู่ม.6ร.ร.ชายล้วนแห่งหนึ่ง ผมเป็นลูกคนกลางของตะกูล ไตรลักษ์ พี่ชายผมชื่อว่า นาย ศุภชัย ไตรลัดษ์ หรือนที อายุ20ปี เรียนวิศวะ ปี2มหาลัยชื่อดังในกรุงเทพ น้องผมชื่อว่า นายสุรเสกข์ ไตรลักษ์ อายุ 18 ปี เรียนอยู่ม.6ห้องเดียวกับผมเลย ทึ่จริงมันต้องอยู่ม.5แต่เพราะว่ามันเข้าเรียนก่อเเพราะว่ามันเข้าเรียนก่อนเกณฑ์ พ่อผมทำธุรกิจอยู่ที่อเมริกาส่วนแม่ผมทำธุรกิจรีสอร์ทอยู่ที่เชียงใหม่ พ่อพวกผมซื้อคอนโดไว้ให้พี่นทีผมและนะโมไว้คนละก้องโดยที่ผมและไอนะโมอยู่คอนโดเดียวกันห้องติดกันส่วนพี่นทีอยู่คอนโดฝั่งตรงข้ามเพราะพี่นทีต้องการความเป็นส่วนตัวจึงไม่อยู่คอนโดเดียวกับพวกผม
เข้าเรื่องกันดีกว่า ณ วันเปิดเรียน
นะนู้บ:ไอโมตื่นไปเรียนเร็วๆสายแล้ว
นะโม:มึงรอกูแปป กูอาบน้ำก่อน
นะนู้บ:ห๊ะ!!!ไอโมมึงพึ่งจะอาบน้ำหรอนี่มันกี่โมงแล้วห๊ะ
นะโม:7.30 น.
นะนู้บ:แล้วร.ร.เข้ากี่โมง
นะโม:8.40 มึงรีบนักไงว่ะไอนู้บ
นะนู้บ:เอออ
นะโม:มึงรีบก้อไปก่อนกูไม่รีบ
นะนู้บ:ไอสัสมึงก้อรู้กูขับรถมอไซด์ไม่เป็น ถ้าพี่นทีไม่ใช้รถยนต์วันนี้กูไม่ง้อมึงหรอก
นะโม:เอ้าหรอ5555งั้นมึงก้อต้องรอกูก่อน
ผ่านไป15นาที
ผมทนไม่ไหวเพราะมันนานเกินไปแล้วผมจึงเปิดประตูเข้าห้องไอโมไป
นะนู้บ:ไอโมมึงเสร๊จยังเนี่ยยย
นะโม:เห้ย!!!!
นะนู้บ:ไอโมมึงพาผู้หญิงเข้าห้องหรอ
นะโม:เอออ ทำไมมีไรกูพึ่งเอากันรอบที่4เสร๊จเมื่อกี้เนี่ย
นะนู้บ:กูให้เวลา5นาที รีบแต่งตัวและพากูไปเรียน
นะโม:เอออ
ครับไอนะโทมันพาผู้หญิงเข้าห้องมันแถมผู้คนนั้นเป็นรุ่นน้องในร.ร.ด้วยผมหละหนักใจกับมันจริงๆ ทำไมมันถึงทำแบบนี้ทั้งๆที่มันก้อคบกับฟ้าเพื่อนในห้องผมอยู่
นะโม:ป่ะนู้บกูเสร็จแล้ว
นะนู้บ:เออกูจะเสด็จออกมาได้
แองเจิล(ผู้คนที่นะโมพามา):แองเจิลขอโทษน่ะคะที่ทำให้พี่นะนู้บไปเรียนสาย
นะนู้บ:เออชั่งมันเถอะที่หลังก้ออย่าทำอีก อย่ามาที่นี่อีกได้ยิ่งดี และถ้ายื่งเลิกยุ่งกับน้องชั้ลได้อีกดีเลย เข้าใจน่ะแองเจิล
ครับผมว่าน้องเค้าไปแบบนั้นจริงคือผมไม่ชอบผู้หญิงเสนอตัวให้ผู้ชายง่ายๆเรื่องนี่ไอนะโมมันก้อรู้ดี
แองเจิล:ค่ะพี่นะนู้บ
นะโม:ป่ะงั้นขึ้นรถไปเรียนกันดีกว่า
ระหว่างที่ขับรถไปร.ร.
นะโม:พี่นะนู้บพี่จะกินไรก่อนไปเรียนป่ะ
นะนู้บ:..........
ไอนะโมมันรู้ว่าผมโกรธมันอยู่เพราะการที่มันเรียดผมว่าพี่นะนู้บนั้นคือว่ามันกำลังง้อปมอยู่นั่นเอง
แองเจิล:พี่นะโมหิวหรอค่ะ
นะโม:ไม่ครับพี่ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ พี่นะนู้บหละหิวมั้ยเดี๋ยวนะโมแวะให้จะกินร้านไหนดีหละ
แองเจิล:ร้านนั้นดีกว่าค่ะพี่นะโมแองเจิลมากินบ่อย อร่อยมากๆเลยนะคะพี่นะนู้บพี่นะโม
นะโม:ครับๆเดี๋ยวพี่หาที่จอดแปป
นะนู้บ:กูไม่แดก!!!!!!พวกมึงจะแดกก้อแดกกันไป2คนกูจะไปเรียน
แองเจิล:พี่นะโมเดี๋ยวแองเจิลไปหาขนมปังที่ร.ร.กินก้อได้ค่ะรีบไปร.ร.ดีกว่าคะสายแล้ว
ในที่สุดก้อถึงร.ร.
นะโม:พี่นะนู้บเด่วนะโมถือของให้
นะนู้บ:ไม่ต้องกูมีมือ
นะโม:โหพี่นะนู้บโกรธนะโมยังไม่หายอีกหรอ
นะนู้บ:ป่าวโกรธ แต่กูไม่อยากเห็นหน้ามึง
นะโม:โหพี่ผมน้องพี่นะ
ไอไผ่:อ้าว นู้บ โม 2พี่น้องคู่นึ้ทะเลาะอะไรกันอีกว่ะ
นะนู้บ:ไผ่ไปโรงอาหารกันกูหิว
นะโม:ไหนพี่บอกไม่หิวไง
นะนู้บ:ตอนนี้กูหิวแล้ว ไผ่เอาเป๋ามานี่ดิ
แล้วมก้อแย่งกระเป๋าของไผ่มาแล้วส่งให้ไอนะโมมัน
นะนู้บ:อ่ะ ถือกระเป๋าให้กูกับไผ่แล้วตามกูมาโรงอาหารด้วยเข้าใจน่ะ
นะโม:ครับ