สตรีโง่นางนั้น ได้ตายจากท่านไปแล้ว

ข้าผลักท่านจนขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิต ทั้งมือข้าเปรอะเปื้อนไปด้วยชีวิตอันมีค่าของคนอื่นเพื่อให้ท่านได้ในสิ่งที่ท่านต้องการ แต่ท่านกลับผลักข้าให้ตกลงสู่เบื้องล่างทำให้ตระกูลของข้าล่มสลายสูญเสียแม้กระทั่งชีวิตตนเอง 

เมื่อชีวิตดับสูญข้ากลับพบว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงนิยายรักสุขนิยมเรื่องหนึ่งที่นางเอกของเรื่องทะลุมิติเข้ามาในบทตัวประกอบใช้แล้วทิ้งเป็นเพียงบุคคลผู้ไร้ตัวตนที่ตระกูลของข้ารับเลี้ยง ไม่คิดเลยว่าคนที่ข้ามองข้ามจะกลับกลายเป็นคนที่หักหลังตระกูลของข้าได้อย่างเลือดเย็น 

ส่วนตัวข้าที่เป็นถึงท่านหญิงผู้สูงศักดิ์กลับได้รับบทนางร้ายไร้สมอง คอยทำลายความรักอันหวานชื่นของตัวเอก สิ่งที่ข้าพยายามมาทั้งหมดนั้นสูญเปล่า ความรักของข้าเป็นเพียงสิ่งที่น่ารำคาญและไร้ค่าในสายตานักอ่าน แต่ความรักของตัวเอกกลับเป็นสิ่งที่คู่ควรจะเกิดขึ้น 

ผู้ขีดเขียนนั้นช่างใจร้ายนัก หากข้าเป็นนางร้ายก็ควรทำให้ข้าตายไปอย่างโดดเดี่ยวมิใช่ปิดชีวิตทั้งตระกูลของข้าเช่นนี้เพียงเพื่อให้นิยายจบอย่างสุขนิยมเป็นนิยายรักบนความเจ็บปวดของข้า แต่สวรรค์ยังคงมีความเมตตาต่อข้าอยู่ ทำให้ข้าย้อนเวลากลับมาแก้ไขเรื่องราวต่างๆได้อีกครา ครั้งนี้ข้าจะไปโง่งมไปหลงรักคนผิดอีกแล้ว ข้าจะมีชีวิตเพื่อตระกูลของข้าเพียงเท่านั้น!!! 

--------------------------- 

เราพึ่งเริ่มเขียนเรื่องยาวเป็นครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนคอมเม้นบอกกันได้น้า