หวานนอกขมใน

"เราเลิกกันเถอะค่ะ ฉันขอยกเลิกงานแต่งและขอตัดขาดทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณ"

น้ำเสียงเธอขึ้นจมูกขณะพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล ดวงตาคู่สวยมองลึกลงไปในดวงตาเขา พยายามสะกดกลั้นความขมขื่นในหัวใจ มันไม่ง่ายเลยที่ต้องตัดขาดความสัมพันธ์ ในขณะที่ตัวเองยังรัก

"พี่..."

"ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ตำแหน่งประธานบริษัท ฉันจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่ของคุณเอง บอกว่าเราหมดรักกันแล้วพวกท่านคงจะเข้าใจ" เธอแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออก การเลิกราจะไม่กระทบกับงานและความสัมพันธ์ของสองตระกูล เท่าที่สัมผัสผู้ใหญ่ในครอบครัวของคณิน พวกท่านเป็นมีเหตุผลมากพอ ในเมื่อคนสองคนเข้ากันไม่ได้คิดว่าคงไม่ฝืน

"พวกท่านไม่เข้าใจหรอกแพม อย่าเอาเรื่องเล็กน้อยมาทำให้งานใหญ่ต้องพังได้ไหม?" เขาคิดว่าพิชาวีร์แค่เข้าใจคลาดเคลื่อน อธิบายกันอีกสักหน่อยคงปรับความเข้าใจกันได้

ทุกประโยคทุกถ้อยคำจากชายหนุ่ม แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ไม่เคยสำนึกซ้ำยังพาลโทษทุกอย่าง ยกเว้นตัวเอง

"สำหรับฉันการนอกใจมันไม่ใช่เรื่องเล็ก และช่วยรู้ไว้ด้วยว่าคนที่ทำให้ทุกอย่างพังคือคุณคนเดียว อย่าโทษคนอื่น"

"จะจบอย่างนี้เหรอ ไม่รักกันแล้ว?"

พิชาวีร์แค่นยิ้ม และเป็นยิ้มที่แฝงความเกลียดชัง คณินยังคงมาไม้นี้ เอาความรักมาหลอกล่อ ทำให้อ่อนแอ คล้อยตาม สุดท้ายก็พร้อมทิ้งขว้าง

"ฉันคงทนรักคนที่มองว่าการนอกใจคือเรื่องธรรมดาไม่ได้หรอกคุยด้วยแค่นี้ก็...ฝืนใจจะแย่"

ประโยคท้ายเน้นหนักจนคนฟังหน้าถอดสี คณินรู้สึกเหมือนตัวเองถูกต้อนให้จนมุมซึ่งไม่ใช่สภาวะที่ชอบนัก ใบหน้าแสนรั้นและน้ำเสียงอันเย็นชาของคนตรงหน้าทำอารมณ์ที่สงบนิ่งมาตลอดเริ่มเดือดพล่าน

. . . . . . . . . 

ฝากกดติดตามและกดเข้าชั้น 

เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊า^^