ถ้าคุณ(ไม่)รัก

"วันนี้ผมมาหาเพราะผมมีเรื่องสำคัญอยากคุยกับคุณ" 

"คุณภาคมีอะไรจะบอกปุ้มเหรอคะ" ปริตาที่มองเห็นแววตาที่ดูจริงจังของเจ้านายหนุ่มก็เริ่มรู้สึกได้ถึงเยียบเย็นบางอย่างที่ไม่ต่างจากไอเย็นที่กำลังเริ่มทำให้หัวใจของเธอรู้สึกสะท้านขึ้นมา 

"ผมจะขอกัณเป็นแฟน ฉะนั้น ต่อไปผมคงไม่มาเจอคุณนอกเวลางานอีกแล้วนะปุ้ม" ภาคินัยเอ่ยทุกคำออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูแข็งๆ ไม่ต่างจากตัดรอน 

ถ้อยคำของเขาไม่ต่างจากสายฟ้าฟาดที่ผ่าลงมากลางใจของปริตา และหัวใจของหญิงสาวก็ไม่ต่างจากแจกันใบใหญ่ที่เพิ่งจะถูกปัดให้ตกจากที่สูงลงกระแทกพื้นจนมันแตกกระจายเป็นเศษเล็กเศษน้อย และหยาดน้ำตาก็เริ่มไหลรินออกมาอาบแก้ม 

"ผมรู้ว่ามันฟังดูใจร้ายกับคุณ แต่ผมไม่อยากเอาเปรียบน้องกัณ เวลาที่ผมจะคบใครจริงจัง ผมก็จะไม่อยากมีสัมพันธ์กับคนอื่นอีก" 

เขาเรียกเธอว่าคนอื่น ทั้งๆ ที่เพิ่งร่วมเตียงกับเธอมาเมื่อไม่กี่คืนก่อน 

ปริตาก้มหน้าลงเพราะไม่อยากมองหน้าคนใจร้าย หญิงสาวไม่ได้ยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาแต่เธอกลับล้วงมือลงไปในกระเป๋าเพื่อกำแท่งอะไรบางอย่างเอาไว้แน่น