“พี่เธียร พี่เธียรช่วยนีนด้วยค่ะ นีนกลัว นีนไม่อยากอยู่ที่ พี่เธียรช่วยนีนด้วย” เมื่อผ้าที่ปากถูกเปิดออก นีรนาก็รีบตะโกนขอความช่วยเหลือทันที
“นีนใจเย็น ๆ ก่อนนะ พี่มาช่วยนีนแล้ว”
“หึ!”
“มึงปล่อยนีรนาเดี๋ยวนี้นะไอ้จิ”
“ใจเย็น ๆ ก่อนสิเพื่อนรัก มึงต้องดูของขวัญกล่องที่สองก่อนสิ”
“กูไม่สนว่าของอีกชิ้นของมึงคืออะไร ตอนนี้กูแค่มาเพื่อพานีรนากลับบ้านเท่านั้น” เธียรวิชญ์ยืนยันเป้าหมายอันแรงกล้านั้น
“งั้นตกลงมึงเลือกผู้หญิงคนนี้แล้วใช่ไหม ผู้หญิงคนนี้คงสำคัญกับมึงมากเลยซินะ”
“ใช่ นีรนาสำคัญกับกู เพราะเธอเป็นว่าที่คู่หมั้นของกู”
“โอเค ๆ กูเข้าใจละ โธ่เอ๊ย! ไม่เห็นสนุกเลย คิดว่าจะสนุกกว่านี้ซะอีก” จิรกฤตแสร้งทำหน้าผิดหวัง
“กูเล่นเกมกับมึงจนพอใจแล้ว งั้นมึงก็ปล่อยนีรนามาได้แล้ว ถ้ามึงไม่พอใจอะไรกู มึงก็มาตัวต่อตัวกับกู คนอื่นไม่เกี่ยว”
“โอเค ๆ กูเข้าใจละ คนอื่นไม่เกี่ยว เด็ก ๆ แก้มัดให้คุณผู้หญิงคนนี้หน่อย” จิรกฤตหันไปบอกลูกน้องของเขา
“ครับนาย”
“ดูสิ ทำไมถึงเป็นเธออีกแล้วนะที่เขาไม่เลือก”
“เปรมา!”
“ถ้าเป็นเรื่องที่ลุงเป็นพ่อของผม ผมไม่เสียใจหรอกครับ”
“นี่! ลูกรู้เหรอ”
“ผมขอโทษคุณลุง ถึงคุณลุงจะเป็นพ่อของผมจริง ๆ แต่ผมก็คงให้คุณลุงเป็นพ่อผมไม่ได้หรอกครับ” ประโยคนั้นทำเอาคนเป็นพ่อนิ่งอึ้งไปแถบพูดอะไรไม่ออก
“...”
“ถ้าผมมีลุงเป็นพ่อ แล้วแม่ต้องเสียใจ ผมไม่มีก็ได้ ไม่เป็นไร”
วางขายแล้ว EBOOK ใน meb
ios ราคา 149 บาท หากซื้อผ่านหน้า เว็บไซต์ หรือ android เหลือเพียง 119 บาท !