.
.
.
ต ร า บ า ป รั ก . . .
ผ้าไหม X เจ้าทัพ
โปรย...
"อย่าทำแบบนี้..."เจ้าทัพขยับริมฝีปากหยักลึกสีเข้มพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาสีดำรัตติกาลจ้องมองการกระทำของผ้าไหมอย่างใจเย็น ร่างสูงราวหนึ่งร้อยแปดสิบห้ายืนพิงแลมโบคันโปรดโดยที่ร่างกายยังคงปล่อยให้ผ้าไหมคุกคามเขาอยู่แบบนั้น เหมือนกับว่าเขากำลังชอบที่ให้เธอทำแบบนี้...
"แล้วเฮียไม่ชอบเหรอ?"ผ้าไหมกระซิบบริเวณใบหูขาวสะอาดก่อนจะขบเม้มมันเบาๆทำให้คนตัวโตครางเบาๆอย่างพอใจ เมื่อได้โอกาสผ้าไหมจึงกระชากใบหน้าหล่อให้ก้มลงมาแนบชิดก่อนจะกระแทกริมฝีปากลงไปบนกลีบปากของเจ้าทัพอย่างรุนแรง ไม่ใช่ว่าผ้าไหมชอบอะไรที่รุนแรงแบบนี้ แต่เจ้าทัพต่างหากที่ชอบ ผ้าไหมแค่ต้องการทำทุกอย่างที่ทำให้เจ้าทัพพอใจและยอมรับในตัวเธอสักทีก็แค่นั้น
เรียวลิ้นบางถูกสอดเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นบางอย่างชำนาญช่ำชอง มือบางเลื่อนลงผ่านเสื้อยืดตัวใหญ่ลงมาเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดค้างตึงอยู่บริเวณแก่นกายที่มันขยายใหญ่พองโต
ริมฝีปากสีแดงสดยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเมื่อทำให้คนตรงหน้า 'แข็ง' และ 'ขยายใหญ่' ได้ขนาดนี้ ผ้าไหมเริ่มใช้มือเคล้นคลึงไปบริเวณนั้นอย่างใจเย็น เนิบนาบ...
เจ้าทัพแหงนหน้าขึ้นฟ้าก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นิ้วมือทั้งห้าจิกไปบริเวณหน้ากระโปรงรถจนมันเป็นรอยบุบ ผ้าไหมยังคงใช้มือนุ่มนิ่มปรนเปรอให้เขาอย่างใจเย็น ในขณะที่ริมฝีปากบางยังคงขบเม้มไปตามลำคอหนาที่โผล่พ่นเสื้อมาแทบทุกตารางนิ้ว
"อืมม....."เจ้าทัพครางออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนกับว่าเขากำลังสะกดอารมณ์บางอย่างภายในร่างกายที่มันกำลังปะทุกันอยู่ในตอนนี้
"ไกล้แล้วเหรอเฮีย?"ผ้าไหมกระซิบถามเจ้าทัพด้วยน้ำเสียงแหบปนเซ็กซี่ มือบางเริ่มขยับเร็วขึ้นเมื่อรู้สึกว่าเจ้าทัพเริ่มเหงื่อตกและเกร็งขนาดนี้ มันเป็นสัญญาณได้ดีเลยว่าผ้าไหมกำลังจะทำให้เจ้าทัพไปถึงจุดของที่สุดแล้ว ไม่นานร่างสูงก็เกร็งกระตุกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นทะลุมายังมือบางที่ยังคงกอบกุมอนาคอนด้าของเจ้าทัพอยู่
"เฮีย..."ผ้าไหมชักมือออกจากเป้ากางเกงเจ้าทัพแล้วเปลี่ยนมายึดใบหน้าหล่อให้สบตากับเธอไว้ ดวงตาสีเขียวมรกตดุจเหยี่วจ้องเข้าไปในดวงตาสีดำรัตติกาลของเจ้าทัพอย่างค้นหาคำตอบ ผ้าไหมยังคงค้นหาคำตอบในดวงตาคู่นั้นอยู่นานสองนานก่อนจะเป็นฝ่ายผละออกมาเมื่อรู้สึกว่าดวงตาสีดำรัตติกาลคู่นั้นมันไม่เผยความรู้สึกอะไรออกมาเลยนอกจากความเฉยชา ความเย็นชา ไร้ความรู้สึก...
"อะไร?"เจ้าทัพใช้มือผลักไหล่บางออกให้พ้นทางจนผ้าไหมเซไปหลายก้าว ขายาวก้าวออกมาสองสามก้าวแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาเคาะสองสามทีก่อนจะพ่นควันสีขาวคลุ้งออกมาปะปนกับอากาศบริสุทธิ์
"เฮียชอบไหม?"ผ้าไหมถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะใช้ดวงตาสีเขียวมรกตจ้องใบหน้าหล่อร้ายที่ยืนนิ่งไม่ไหวติงอย่างคาดคั้นอยากเอาคำตอบ ผ้าไหมก็แค่อยากรู้ว่าเจ้าทัพชอบการกระทำของเธอหรือเปล่า แค่อยากรู้ว่าเขาพอใจกับสิ่งที่ผ้าไหมทำให้หรือเปล่า...?
"เฉยๆ..."เจ้าทัพตอบกลับมาในขณะที่ดวงตาสีดำรัตติกาลก็ยังไม่ได้หันหน้ามามองเธอด้วยซ้ำ
"เฉยได้ไงเฮีย ไหมรู้ว่าเฮียชอบ"
"ไม่เห็นมีอะไรตรงใหนให้ชอบ?"
"ก็เห็นครางเองครางเอา!?"ผ้าไหมเถียงอย่างไม่ยอมแพ้กับความปากแข็งของเจ้าทัพ แค่พูดมาว่าชอบแค่นี้มันจะตายไหม! เธออุตส่าห์รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีทำให้เขาขนาดนี้ แต่เขากลับทำลายความกล้าเธอด้วยคำพูดพวกนี้!?
"หึ.."เจ้าทัพหันหน้ามามองผ้าไหมแค่แวบเดียวก่อนจะหันหน้าไปทิศทางเดิม เสียงหัวเราะในลำคอมันดูน่ากลัวจนผ้าไหมต้องขนลุกไปตามๆกัน
"วันหลังอย่าทำแบบนี้..."เจ้าทัพขยับริมฝีปากขึ้นพูดแล้วอัดบุหรี่เข้าปอดก่อนจะพ่นควันสีขาวคลุ้งออกมาพร้อมกับลมหายใจเฮือกใหญ่เหมือนกับว่าเขาต้องการให้บางสิ่งบางอย่างในใจมันออกมาพร้อมกับควันบุหรี่พวกนั้น
"ทำไมล่ะเฮีย..."ผ้าไหมสวมบทบาทนางเอกก่อนจะเดินไปกอดเจ้าทัพจากด้านหลังพลางเอาหน้าอกถูไถไปบริเวณแผ่นหลังด้วยความตั้งใจ ใบหน้าสวยซบลงบริเวณหลังของเจ้าทัพแล้วถูไถไปมาอย่างเอาใจไม่ต่างจากหน้าอกที่ตอนนี้มันกำลังถูกรูดขึ้นรูดลงไปตามแผ่นหลังหนา
ผลั่ก!
เจ้าทัพหันหน้ามาอย่างรวดเร็วแล้วกระชากไหล่มนให้หันหน้ามาเผชิญกับเขา ดวงตาสีดำรัตติกาลจ้องใบหน้าสวยอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ มือหนาที่จงใจกดแรงลงมามันทำให้ผ้าไหมรู้สึกเหมือนกับว่ากระดูกมันกำลังจะแตกหัก
"เจ็บนะเฮีย!"ผ้าไหมตวาดเจ้าทัพไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เห็นไหมล่ะ! เจ้าทัพเคยอ่อนโยนกับเธอสะดีใหน เจอหน้ากันทีก็เหมือนจะกินเลือดกืนเนื้อกัน กับผู้หญิงคนอื่นเขาอ่อนโยนเป็น แต่กับเธอเขาไม่เคยเป็น!!!
"อ่อยให้ขนาดใหน เฮียก็ไม่ 'เอา' หรอก"
.
.
.
แค่โปรยๆน้าาา อ่านแล้วรู้สึกยังไงก็ฝากคอมเม้นต์กันด้วยนะคะไรท์จะได้นำไปปรับปรุงและแก้ไขต่อ💕
#อย่าลืมกดโหวตถูกใจและให้คะแนนเค้าด้วยน้า:)#
Guest
