กิจวัตรประจำวันของชายหนุ่มเริ่มเปลี่ยนไป อาการแพ้ท้องแทนภรรยาสาวก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่โชคดีที่ตอนนี้จะเป็นเฉพาะช่วงเช้า ดังนั้นปานตะวันจึงตัดสินใจไปที่ออฟฟิศกับชายหนุ่มเพื่อช่วยดูแลเขา
“คุณทัพนี่มะม่วงเปรี้ยวๆ ค่ะ” ภรรยาสาวจัดการปอกมะม่วง พร้อมทั้งทำน้ำปลาหวานมาให้ผู้เป็นสามีที่อาการแพ้ท้องแทนเธอกำลังกำเริบขึ้นมา
“ผมกำลังเปรี้ยวปากอยากกินพอดีเลย” แค่ได้ยินชื่อมะม่วงชายหนุ่มก็น้ำลายสอแล้ว
“นี่ค่ะ” หญิงสาววางจานมะม่วงน้ำปลาหวานตรงหน้าชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะหยิบมันขึ้นมารับประทานด้วยความเอร็ดอร่อย
ปานตะวันมองสามีที่นั่งรับประทานมะม่วงน้ำปลาหวานอย่างมีความสุข แต่เพียงไม่นานอาการคลื่นไส้ก็กลับมารบกวนชายหนุ่มอีกครั้ง ร่างสูงรีบลุกจากเก้าอี้วิ่งพรวดไปยังห้องน้ำส่วนตัวของผู้บริหาร ปานตะวันได้แต่มองด้วยความเห็นใจปนขบขัน แล้วเธอจึงเดินตามชายหนุ่มไปที่ห้องน้ำ
“เป็นไงบ้างคะ” แม้น้ำเสียงจะถามด้วยความเป็นห่วงแต่ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“ลูกจะทรมานป๊าไปถึงไหนครับ ป๊าทำงานไม่ไหวเดี๋ยวไม่มีเงินซื้อขนมนะ” ทัพไทหันมาเอ่ยกับหน้าท้องที่ยังแบนราบของภรรยาสาว พร้อมทั้งลูบไล้ไปมาด้วยความทะนุถนอม
“ป๊าต้องอดทนนะคะ ม๊าเป็นกำลังใจให้” ปานตะวันหันมาสนทนากับชายหนุ่มที่ยังคงลูบไล้อยู่ที่หน้าท้องแบนราบ
Guest
