โปรย
เขา...ที่ต้องการก็คือมีชีวิตอยู่ต่อไป ขอเพียงมีลมหายใจย่อมไม่ปรารถนาสิ่งใดมากกว่านั้น เช้าออกไปทำงาน เย็นกลับบ้าน กินอิ่ม นอนหลับ ไม่หวังมีเงินทองท่วมหัว ขอเพียงไม่อดตายก็ถือว่าสวรรค์เมตตาแล้ว
ทว่า...ใครจะคาดคิด ฝันตื่นหนึ่งแลกมาด้วยมุกน้ำงามหนึ่งเม็ด แถมยังเป็นความฝันที่ทำให้เขาอิ่มเอมสุขสม เช่นนี้แล้วไม่ว่าจะสักกี่คืนเขาก็ขอฝันถึงแม่นางชุดแดงผู้นั้นร่ำไป!!!
******************************
นาง...ไม่เคยติดค้างผู้ใด เขามอบให้นางก็ตอบแทนถือว่าต่างฝ่ายต่างได้กับได้
หลังพานพบชาวประมงผู้หนึ่งหาปลาทั้งวันแต่กลับไม่ได้อะไรเลย นางพนันกับปิศาจหอยโข่งและอีกฝ่ายก็พ่ายแพ้ยับเยิน นาง...ถูกมนุษย์ผู้โง่งมดึงดูดความสนใจจนได้
เขายอมปล่อยแม่ปลาลงน้ำไปด้วยความสงสารจริงๆ ช่าง...โง่งม