สวาทลับ เปื้อนกาม กับพ่อเลี้ยง [NTR]
ผ้าเเพร + พ่อเมธ
-----------------------------------------------------------------------
สองเดือดก่อนเธอเกินมีสัมพันธ์เกินเลยกับสามีใหม่ของแม่
เพราะรู้สึกผิดเลยพยายามหลีกเลี่ยงมาตลอดแต่การอยู่ใกล้กันก็เหมือนถ่านไฟเก่าที่ยังไม่มอดดับ
แตะต้องเพียงนิดไฟกามก็ลามไหม้เผาตัวเขาและเธอจนหลอมละลาย
หลงใหลเเเละตกบ่วงไฟบาปนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นไปพร้อมกับเขา!
------------------------------------------------------------------------
ในสายตาของเเม่ ต่อให้เธอเติบโตจนรู้เรื่องราวมากมายนักก็ยังเป็นเเค่เด็กน้อย อะไรที่ไม่ดีหรือสื่อไปในเรื่องเพศท่านก็ว่าไม่ถูกไม่ควรเเละไม่ถึงเวลา เหมือนกับเวลาที่พวกเราสามคน เธอ เเม่เเละพ่อเลี้ยงนั่งดูทีวีกันหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ ภาพในจอก็ฉายหนังสุดสนุก พอเข้าใจเนื้อเรื่องได้ก็ยิ่งอิน
เธอมองอย่างสนใจ จับจ้องมันเเน่นิ่ง ต่างจากคนเป็นเเม่ที่เริ่มขยับยุกยิกไปมา พอตัวละครนางเอกถูกพระเอกจับกดเข้าหากำเเพงหนา ผู้ชายในจอพ้นคำบอกรักออกมา ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ ดวงตาคมกริบหลุบลงไปยังริมปากอวบอิ่ม
ส่วนเธอก็ลุ้นจนกลืนน้ำลายเสียงดัง มือที่เคยประสานอยู่ตรงหน้าเลื่อนลงต่ำ ยิ่งเรียวขาที่ขยับเเนบชิดขยับแยกออกเล็กน้อย น้ำหนักนั้นก็พามือเธอตกลงที่ตรงกลางร่างกาย เด็กสาวเเทบลืมหายใจ ลุ้นให้ฉากเข้าได้เข้าเข้มมันมากกว่านี้จนเสียงขยับมือถือข้างกายดังขึ้นเเทนที่ เเล้วฉากสุดลุ้นก็ถูกเปลี่ยนเป็นรายการเเข่งร้องเพลงเเทน
"ช...ช่องนี้หน้าดูกว่าเยอะเลยนะน้องเเพร" เเม่หันมาพูดกับเธอ มีท่าทีเลิกลั่นเล็กน้อย ข้างกรอบหน้าเเม่มีเหงื่อไหลซึมเล็กน้อย ดวงตาสั่นระริกเเอบลอบมองกัน เธอรู้ว่าเเม่ทำเเบบนั้นเพราะคิดว่าเธอไม่ถึงเวลา ไม่ประสีประสา เเละไม่เคย
เเม้ความจริงเธอจะเคยเเละเข้าใจเรื่องเเบบนี้มากกว่าที่เเม่คิดก็ตาม ใครบางคนสอนครั้งเเรกให้เธอในยามลับสายตา จนได้รู้ซึ้งถึงความสาดเสียวที่ชายหญิงได้รับยามร่วมเพศกัน เขาสอนจนเธอต้องการเเละอยากจะได้มันอีกจนมีครั้งที่สอง สาม เเละสี่เกิดขึ้น
คล้ายกำลังลุ่มหลงเเละเสพติดตนถอนตัวเองไม่ขึ้น ถลำลึกจนครั้งหนึ่งเธอเลยตามเลย ปล่อยตามเเรงปรารถนา เคลื่อนขยับไปตามการชักจูงของใครคนนั้นจนลืมตัวเเละลืมเวลาการกลับจากที่ทำงานของเเม่...เเน่นอนว่าเเม่ยังไม่รู้
เกือบถูกจับได้ ดีที่ทำกันในห้องมิดชิด เเละเสื้อผ้าก็ยังอยู่ครบเเม้จะเเค่ภายนอกก็ตาม เเต่ก็พอปกปิดสถานการณ์แสนอันตรายได้เเบบฉิวเฉียด นั้นทำให้เธอมีสติ เเละความรู้สึกผิดก็ทับทม อัดเเน่นอยู่เต็มอก
ว่าเธอไม่ควรเลยที่จะ...ที่จะมีความสัมพันธ์ต้องห้ามแบบนั้นกับสามีคนใหม่ของแม่ตัวเอง!
แต่ใครกันที่เป็นคนผิด ใครกันที่สอนให้ลุ่มหลงแล้วพาเตลิดจนเสพติดความรู้สึกแบบนั้น แม้ไม่ได้สานต่อเรื่องผิดศีลธรรมแบบนั้นกับเขามานานมากกว่าสองเดือนแล้ว แต่ใช้ว่าเธอจะไม่ลองหยอกล้อกับตัวเองเพื่อบรรเทาความอยากจากบุรุษเพศ
“อ่าห์...แย่แล้ว” แค่ฉากเดียวที่ไม่ได้เกินเลยไปมากกว่าจูบก็ทำเอาร่างกายของผ้าแพรเกิดปฏิกิริยามากเสียแล้ว เด็กสาวรีบกลับเข้ามาในห้องเพื่อหนีจากการกระอักกระอ่วนกับแม่ และสายตาที่ส่อแววว่าต้องการอะไรบางอย่างจากตัวเธอของพ่อเลี้ยง
สิ่งแรกที่เธอทำหลังจากปิดประตูห้องตัวเองสนิทคือการดึงซับตัวบางออกมา ตรวจเช็ดเพื่อความแน่ใจว่าสิ่งที่เธอคิดจะไม่เป็นอย่างนั้น...แต่มันก็ดันเป็นจริง ผ้าเนื้อบางเต็มไปด้วยมวลของเหลวชุ่มฉ่ำ เกาะตัวกันติดเป็นวงกว้าง สะท้อนสีที่แตกต่างจากเนื้อผ้า แค่มองหัวใจเธอก็เต้นรัว
เธอกำลังมีอารมณ์...และต้องการสานต่อมันให้เสร็จเสียตอนนี้! ด้วยเรี่ยวแรงและการเรียนรู้การต่อยอดความสุขสมด้วยตัวเอง เอนนอนราบไปบนที่นอนนุ่ม ไม่คิดจัดท่าทางให้มันเรียบร้อยมากนัก ล้มตัวลงได้นิ้วเรียวก็เข้าประจำตำแหน่งทันที
“อืมม...” แค่เคลื่อนขยับไปในแบบที่เคยทำ ร่างกายก็สั่นเทิ้มขึ้นมา หูตาที่เคยมองเห็นได้ปกติแบบร้อยเปอร์เซ็นต์มันก็อื้อและเริ่มจะตาลาย มองไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก อาจเพราะแรงอารมณ์ที่โหมกระพือหนักข้อขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งขยับปลายนิ้วล้อเข้ากับเกสรงาม ดวงตาก็หลับพริ้มสลับกับเปิดกว้าง
ปั่นป่วนร่างกายตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่ามันจะต้องขยับหลบหนีความสาดเสียวที่พุ่งเข้ามาหา แต่ก็ยังไม่หยุดเร่งแรงจากปลายนิ้วอยู่ดี เธอเพิ่มมันเรื่อย ๆ ทำรุนแรงขึ้นตามที่สมองและความอยากสั่งการ ใบหน้าหวานส่ายสะบัดจนเส้นผมสยายเต็มเตียงนอน
ลมหายใจเปลี่ยนเป็นหอบหนักหน่วง แพขนตาขยับสั่นไหว ปิดและเปิดซ้ำ ๆ อยู่กับที่จนมีหยาดน้ำตาสีใสคลออยู่ตรงเบ้า หลุดเสียงน่าอายออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ แอ่นตัว ดีดดิ้น สูบฉีดเลือดจนเหมือนหัวใจจะเต้นทะลุออกมานอกร่าง
สติของเธอกำลังเตลิดลอยไปไกลพอ ๆ กับร่างกายที่ขยับตัวสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนมีความคิดหนึ่งเข้าแทรก ใบหน้า น้ำเสียง การกระทำ และคำพูดหยาบโลนของเขายามพวกเราลักลอบแอบมีอะไรกันมันฉายภาพซ้ำซ้อนจนเธอนึกถึงมันอีกครั้ง
ภาพจำยังแจ่มแจ้ง...ว่ายามที่เขาเคลื่อนรุนแรงจนเธอต้องเกาะเอาไว้แน่นและทะยานไปข้างหน้าพร้อมกันมันรู้สึกดีมากขนาดไหน มีความสุขและรู้สึกผิดไปพร้อมกัน เธอจินตนาการการเคลื่อนขยับสะโพกใส่ร่างบางแล้วเอ่ยโทษอีกฝ่าย
ไม่ใช่ความผิดเธอเสียหน่อย...เป็นเขาต่างหาก...เป็นเขาที่ทำให้เธอกลายเป็นเด็กที่หลุดออกจากนอกกรอบที่แม่วางเอาไว้ แล้วหลงใหลในเรื่องกามขึ้นสมองแทนเรื่องเรียนได้มากมายเพียงนี้ หากเขาไม่หว่านล้อมจนเธอยอมให้ทำ และหากแม่ไม่ทิ้งพวกเราเอาไว้กันแค่สองคนบ่อยจนเกินไป เธอจะยังเป็นเด็กดีของแม่เหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า?
มันเป็นเรื่องผิด เธอควรที่จะลืมสัมผัสจากเขาไปได้แล้ว แต่ร่างกายมันยังคงจดจำได้ดี เหมือนจะไม่มีวันลืม แม้จะห่างหายจากสัมผัสนั้นไปนานถึงสองเดือนแล้วก็ตาม แรงขยับของพ่อเลี้ยงยังคงมาหากันตลอดยามที่เธอใช้มือแล้วเริ่มหลับตา…ไม่ชอบที่เป็นแบบนี้เลย
“อะ...อื้อ...ด...ดี...ช...ชอบแพรชอบมัน...อ่าห์...รู้สึกดีสุด ๆ ไปเลย” แต่กลับเปล่งเสียงกระเส่าเอ่ยคำที่ตรงข้ามกันออกมา ร่างกายร้อนผ่าว เธอต้องการมันมากขึ้นอีก ต้องการเขา หรือไม่ก็ต้องการอะไรบางอย่างที่จะให้ความสุขสมได้มากกว่าที่ทำอยู่ แค่ภายนอกมันยังไม่พอ เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป มือที่เต็มไปด้วยคราบเลอะถูกดันออกห่าง พลิกร่างกายเล็กน้อยแล้วเปิดลิ้นชักหัวเตียงออก เธอหยิบวัตถุที่สั่นได้อย่างวดีเยี่ยมที่ขนาดพอดีแลแสนจะคุ้นชิน กลับมาตำแหน่งเดิมแล้วเปิดใช้งานมัน
ตืดดดด!
“อื้อ!” พึงพอใจจนรอยยิ้มระบายไปทั่วหน้า ดวงตาหลับแล้วโค้งราวกับพระจันทร์เสี้ยว เธอกำลังมีความสุข เจ้าของเล่นชิ้นนี้มันดีกว่าทำด้วยตัวเองมากกว่าเป็นสิบเท่า นอกจากเปิดแรงที่มากกว่าเดิม สับสนกับการกระทำของตัวเอง แต่เธอหยุดมันไม่ได้แล้ว ร่างกายเกร็งขมวดเข้าไปมากขึ้นทุกที ร่างกายกับใบหน้าก็แดงระเรื่อย ลมหายใจร้อนพ่นออกมาสองถึงสามครั้งต่อวินาที บ่งบอกว่าเธอจะทนไม่ไหวอีกต่อไป
“ม...ไม่ได้ต้องการมากกว่านี้...อื้อ...ต้องการมากกว่านี้!” ถึงจะทรมานแต่เธอก็ยินยอม เปิดเข้าสู่เบอร์แรงสุด มอบความต้องการอันสุขล้นให้กับตัวเอง แม้มันจะไม่พอ และไม่เคยเพียงพอเลยแม้แต่นิดเดียว
------------------------------------------------------------
!!คำเตือน!!
/ เเนว NTR / การจงใจทำให้เกิดสัมพันธ์ต้องห้าม / พ่อเเฟน เเฟนลูกชาย/
/ PWP / นิยายเรื่องสั้น /
นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง
ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นมาเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ
Blue Hestia
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย
ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558
หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558
เน้น PWP เป็นหลัก
Enjoy Reading Kah
Guest
