เจ้าราม
The Meaning of Life is Love
“นายถอดรองเท้าไว้ตรงนี้ แล้วเปลี่ยนใส่รองเท้าแตะสีฟ้าของเราแทนนะ ส่วนพวกคู่สีส้มสีเทาคู่อื่นเป็นคู่ที่เราซื้อไว้ให้นักศึกษา ขนาดมันจะเล็กกว่าเท้าของพวกเรา” ไม่พูดเปล่า แต่ยังชี้ให้เห็นรองเท้ายางที่วางอยู่และแม้ว่าจะเล็กกว่าไซส์รองเท้าของเขา แต่เขาก็สามารถใส่รองเท้าคู่นั้นของวายุได้
ยังไม่ทันได้แอบยิ้มเสร็จ ชายหนุ่มก็ถูกเรียกอีกครั้ง
“เดี๋ยวนายใส่เสื้อกาวน์ของเรานะราม เดี๋ยวเราช่วยใส่ให้ นายกางแขนนิดหนึ่งนะ”
ไม่แค่พูดเปล่าแต่ยังบุ้ยใบ้ให้เขากางแขนทีละข้างและวายุก็ช่วยเขาสวมเสื้อกาวน์แบบดูไม่ได้คิดอะไร
เมื่อคนที่ตัวเล็กกว่าเขย่งขึ้นมาช่วยสวมเสื้อกาวน์ให้จากทางด้านหลัง มันก็เลยเหมือนว่าคนตัวสูงกำลังถูกวายุโอบอยู่ แม้จะเป็นเพียงชั่วครู่สั้นๆ ไม่กี่วินาที แต่หัวใจของคนที่ยืนหันหลังอยู่ก็เต้นรัวจนเขาอดแอบยิ้มออกมาไม่ได้ และเมื่อได้เห็นใบหน้าของตัวเองในกระจก เจ้ารามก็ต้องรีบสั่งตัวเองให้หยุด...ยิ้ม
Guest
