“หรือเราจะลองมีอะไรกัน” เมย์เอ่ยถาม
ผมแทบหงายหลังตกเตียงกับคำถามนั้น เมย์ยังพูดต่อ
“ไม่แน่นะ ถ้ามีอะไรกันแล้ว เราอาจกลับคืนร่างเดิมก็ได้”
เมียผมพูดหน้าตาเฉย ถึงอาวุธแห่งความเป็นชายของผมจะมีขนาดมาตรฐาน แต่ตอนนี้พออยู่ในมือของผม...หรือพูดให้ถูกก็คืออยู่มือเรียวเล็กของเมย์แล้วมันดูใหญ่โตจนน่ากลัว ไม่มีทางล่ะที่ผมจะยอมให้สอดใส่เข้ามาในตัว ผมส่ายหัวดิก
“ไม่เอา” ผมยืนยันปฏิเสธอย่างหนักแน่น
“ทำไมล่ะ ลองดูไม่เห็นเสียหายเลย” เธอพูดอีก
ผมยังส่ายหัว ยืนยันนั่งยันนอนยันบอกว่าไม่เอาแน่นอน ในใจประหวั่นพรั่นพรึง แค่คิดให้มีอะไรกับร่างกายตัวเองและถูกสอดใส่ก็ขนลุกไปทั้งหลังแล้ว
“ไม่เจ็บหรอกน่า แค่อึดอัดนิดหน่อยตอนแรก”
เมย์ยังพูดเชิญชวนด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่พอเห็นผมยังยืนกรานคำเดิม เธอก็ขยับมากอดไว้ทั้งตัว เมื่อถูกร่างกายที่สูงและหนาของตัวผมเองมาทาบทับบนตัวอ้อนแอ้นเช่นนี้ก็ทำให้ดิ้นรนแทบไม่ได้
“เดี๋ยวก่อน เมย์! พี่ไม่เอา”