คำโปรย
หม่าเฟิงหลันแม่ทัพหญิงแห่งแคว้นเหยี่ยชิงผู้เป็นวีรสตรีของแคว้นชะตาพลิกผันต้องกลายเป็นซูหรูหลันทาสบำเรอที่ถูกซื้อตัวมาเพื่อทำหน้าที่คลอดบุตรให้ตระกูลเวิน นางเลือกที่จะมีชีวิตเรียบง่ายไม่เรียกร้องอะไรแต่เมื่อเกิดเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ความคิดของนางต้องเปลี่ยนไป..
"ข้าอิ่มแล้ว"
ซูหรูหลันพูดออกมาเสียงเรียบก่อนร่างบางจะเอนกายนอนลงด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่พูดอะไรอีกต่อไป เวินชุนฟงที่พึ่งตัดสินใจบางอย่างได้ก็จับมือของซูหรูหลันมากุมไว้ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะพาเจ้าออกไปจากที่นี่"
"......"
"พวกเราจะไปที่เมืองหลวงที่นั่นข้ามีเพื่อนที่รู้จักอยู่"
"....."
"ข้าคิดว่าจะไปทำการค้าที่เมืองหลวง หรูหลันอดทนรอให้ข้าจัดเตรียมทุกอย่างที่เมืองหลวงเรียบร้อยแล้วข้าจะกลับมาพาเจ้าไปอยู่ที่เมืองหลวงดีหรือไม่"
"......."
"วางใจเถอะข้าจะไม่ให้ใครมาทำร้ายเจ้าอีกแล้ว รอข้านะ"
"ได้สิ ข้าจะรอ..."
ซูหรูหลันพูดออกมาเสียงเย็นไม่แสดงสีหน้าอะไร หึ..พึ่งจะมาคิดได้ว่าต้องหนีออกไปจากที่นรกนี่ตอนนี้หรือ สำหรับข้าตอนนี้ทุกอย่างมันสายไปแล้ว ในยามที่ข้าอ้อนวอนเจ้ากลับเมินเฉยชีวิตสงบสุขของข้ามันพังทลายลงไปแล้วข้าในตอนนี้มีเป้าหมายเพียงทำให้พวกมันตายอย่างทรมานเท่านั้น
Guest
