ฉันหยิบชุดตรวจครรภ์ออกมาเพื่อทำการตรวจว่าฉันท้องหรือเปล่า ตอนนี้ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก และฉันก็ต้องยิ้มออกมาเพราะมันขึ้น2ขีด "ฉันท้องจริงๆด้วย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะท้องกับพี่ราม" จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง "พี่รามกลับมาแล้ว" ฉันจึงรีบเดินออกจากห้องน้ำทันที พอฉันเห็นหน้าพี่รามฉันก็ยิ้มออกมา "พี่รามคะฉันมีเรื่องจะบอกพี่ค่ะ" ฉันส่งยิ้มให้พี่ราม แต่พี่รามได้แต่ทำหน้านิ่งและมองมาที่ฉัน "พี่ก็มีอะไรจะบอกเธอเหมือน" "งั้นพี่บอกมาก่อนเลยค่ะ" พี่เขาเดินมาใกล้ๆฉันและมองหน้า "พรุ่งนี้เราไปหย่ากันเถอะปลาดาว พี่ไม่สามารถที่จะอยู่กับเธอได้อีกแล้วความรู้สึกพี่ที่ให้เธอมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ตั้งแต่วันที่เธอทำแบบนั้นกับพี่" พอฉันได้ยินแบบนั้นน้ำตาของฉันก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของฉัน "พี่แน่ใจนะว่าจะหย่ากับฉันจริงๆ" "ใช่พี่แน่ใจ" "ก็ได้ค่ะฉันจะหย่าให้พี่ก็ได้ฉันจะปล่อยพี่ไปก็ได้ แต่ก่อนที่พี่จะไปฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม" ฉันมองไปที่พี่ราม พี่รามก็มองมาที่ฉันเพื่อรอฟัง "สมมุตินะคะว่าถ้าฉันท้องกับพี่พี่จะดีใจไหม และพี่ยังอยากจะหย่ากับฉันอีกหรือเปล่า"
ฉันมองหน้าของพี่รามเพื่อรอคำตอบ พี่เขาจึงก้มหน้าลง "พี่คงจะเสียใจมากถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆ เธอก็รู้ว่าพี่ไม่อยากมีลูกกับเธอ" ฉันยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ฮ่า………………… "พี่จะเสียใจหรอคะพี่รามถ้าฉันท้องกับพี่จริงๆน่ะ" ใช่พี่คงเสียใจมากทางที่ดีเธออย่าท้องกับพี่เลยนะปลาดาว แล้วเธอมีอะไรจะบอกพี่พี่งั้นหรอ" "เปล่าค่ะทีแรกฉันมีเรื่องที่จะบอกพี่จริงๆแหละค่ะแต่ตอนนี้ฉันไม่มีแล้วค่ะ" "ถ้าไม่มีะไรแล้วงั้นพี่ไปนะทอยรอพี่อยู่ที่รถน่ะ" พอพี่รามพูดจบพี่เขาก็เดินออกจากห้องไป ฉันได้แต่มองตามพี่รามไป และน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของฉัน ฉันเสียใจมากที่ได้ยินสิ่งที่เขาบอกกับฉันว่าเขาไม่ต้องการลูก
Guest
