โลหิตลิขิตชะตารัก

เมื่อการเดินทางตามล่าราชาปีศาจเริ่มต้นขึ้น ช่างฝู ซิงอี เสี่ยววู และโม่โฉวที่ผ่านเรื่องราวเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาด้วยกันก็ยิ่งสนิทสนม ทว่าในระหว่างซิงอีและเสี่ยววู ยามสายตาคนทั้งคู่มองสบกัน มิอาจที่จะปกปิดความในใจของอีกฝ่ายไว้ได้ ยิ่งผ่านอุปสรรคมากมายยิ่งทำให้ระหว่างทั้งสองไม่ต่างอะไรจากสองกายที่ใช้หนึ่งชีวิตร่วมกัน แต่ทว่ายิ่งเดินทางเข้าใกล้ความจริงมากเท่าไหร่ ยิ่งทำให้สัญชาตญาณของทั้งคู่ร้องบอกให้ออกห่างจากกันเสีย…

ท่ามกลางหมู่ดารานับล้านของห้วงเวหา ใบหน้ากลมเปื้อนรอยยิ้ม ขณะที่สายตาทั้งสองคู่ยังคงทำหน้าที่สื่อสารความในใจของตนให้อีกฝ่ายได้รู้โดยที่มิต้องมีคำใด ๆ หลุดออกมาจากปากเสียด้วยซ้ำ ใบหน้าของเขาโน้มเข้ามาใกล้ทุกขณะ จนกระทั่งซิงอีสัมผัสได้ถึงลมหายใจอ่อน ๆ ที่กระทบกับใบหน้า สายตาสีดำดูลึกล้ำดั่งห้วงรัตติกาลนั้นมองสบเข้ามาในดวงตาคู่สดใสร่าเริง สลับกับริมฝีปากของนางในบางขณะ พร้อมกระแสความคิดหนึ่งที่ผุดขึ้นในหัวของเสี่ยววู

“นางมิใช่บุปผาที่จะเชยชมได้ตามแต่ใจนึก และข้าจะไม่ทำเช่นนั้นแน่ ข้าควรที่จะปกป้องดูแลและทะนุถนอมนางมิใช่หรือ”

สิ้นกระแสความคิด ริมฝีปากงามปานสตรีของเสี่ยววูก็เผยรอยยิ้มจริงใจออกมาก่อนจะเบือนสายตาหนีทว่ากลับถูกมือนุ่มคว้าเข้าที่ต้นคออย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับ…ริมฝีปากอุ่นที่แนบเข้ามากับริมฝีปากของตนโดยเร็ว

เสี่ยววูได้แต่ทำตาค้างสำนึกได้แค่เพียงว่ายามนี้ตนเป็นฝ่ายที่ถูกจูบเสียอย่างนั้น และยิ่งไปกว่านั้นคือกำลังได้ยินเสียงหัวใจของตนเต้นแรง แรงมากราวกับมามันจะทะลุออกมากองลงตรงหน้า ณ เดี๋ยวนั้นเสียด้วย...

***จุดหมายปลายทางของการตามล่าราชาปีศาจของทั้งสี่ชีวิตจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามกันต่อไป