สถานะได้แค่รับใช้ (มีอีบุ๊กในปิ่นโต)

นคินทร์ อัครวรางกูล อายุ 32 ปี  

เพราะความแค้นที่พ่อถูกฆ่าตาย นคินทร์จึงพาลูกชายของคนทรยศมาเก็บไว้ใกล้ตัว 

'ต่อไปนี้มึงคือหมารับใช้ของกู' 

'เป็นหมารับใช้แทนพ่อมึงที่ทรยศพ่อของกู' 

'อย่าให้กูเห็นว่ามึงมีความสุข อย่าให้กูเห็นรอยยิ้มของมึง' 

'ไม่อย่างนั้นคนที่มึงรักที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวจะไม่มีโอกาสได้หายใจ' 

อนณ กิจภักดี อายุ 25 ปี ตกเป็นเหยื่อของความแค้น 

ผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชายของคนทรยศอนณชีวิตเด็กหนุ่มในวัยสิบแปดปีต้องถูกจำกัดอิสระชีวิตเหมือนถูกกักขัง  

คำปฏิญาณว่าจะอยู่รับใช้เจ้านายจนกว่าชีวิตจะหาไม่ชีวิตของอนณก็ไม่ได้เป็นของตัวเองมาตั้งแต่ตอนนั้น 

 ร่างกายอนณเป็นของนคินทร์ 

 จิตวิญญาณอนณเป็นของนคินทร์ 

 แม้แต่ตอนนี้หัวใจอนณก็ยังยกให้นคินทร์ไปด้วย 

************* 

เนื้อหาบางส่วน 

ปัง!! ปัง!! ปัง!! 

อึก!! เสียงปืนที่ดังสนั่นเงียบลงพร้อมกับร่างชุ่มเลือดของอดีตหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ค่อย ๆ ทรุดตัวลงแต่ใบหน้าที่มองไปยังเจ้านายนั้นกลับเต็มไปด้วยความยินดีที่เห็นว่าผู้ชายที่เขารักปลอดภัย อนณพยายามส่งยิ้มที่ฝืดเฝื่อนให้คนที่ตัวเองรักทั้งที่ตอนนี้รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เลือด ใบหน้าขาวซีดไร้สี ความเจ็บปวดแสดงผ่านบนใบหน้าจนคนที่เห็นรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวทรมานร่างสูงทรุดลงกอดคนน้องแน่นร้องตะโกนเรียกชื่ออย่างบ้าคลั่ง 

"ไม่..ไม่ ไม่!! อนณ...นณตื่นฟื้นขึ้นมา ฮึก!" 

อนณรู้สึกว่าตอนนี้เขาเริ่มจะไม่ไหวร่างกายเจ็บปวดไปทุกเขาฝืนความเจ็บยกมือขึ้นแตะใบหน้าคนที่ตัวเองรัก 

"พี่..ปลอดภัย..ฮึก พี่..คินทร์..พี่ลูบผมให้ผมหน่อยได้ไหมครับ..ผมลืมความรู้สึกในตอนนั้นไปแล้ว..." 

*************