แม่ทัพใหญ่สกุลจ้าวก่อกบฎจนตัวตาย ทุกคนในครอบครัวจึงถูกตัดสินโทษประหาร ทว่ามีเหตุบังเอิญที่แฝดน้องต้องออกไปข้างนอกในวันที่เรือนเกิดจลาจล นางมิรู้เลยว่ายามที่ตนแย้มยิ้มนั้น เบื้องหลังเกิดทะเลโลหิตแล้ว!
****************
"ไยเจ้าจึงไม่ตั้งครรภ์เสียที"
จ้าวหลิงหลิงหน้าชาวาบ เพราะเกรงว่าเขากำลังระแคะระคายเข้าจริง ๆ มือเรียวกำหมัดแน่นพร้อมเหงื่อเย็นที่ผุดซึมออกมา "หมอหลวงก็บอกแล้วมิใช่หรือเพคะ ว่าร่างกายของหม่อมฉันมีธาตุเย็นมากเกินไป"
นัยน์ตาคมกริบดุจใบมีดน้ำแข็งหรี่ลงอย่างนึกคลางแคลง "งั้นหรือ"
จ้าวหลิงหลิงพยักหน้า เอ่ยเสียงเรียบเรื่อย "เช่นนั้นพระองค์ก็รับสนมเถิดเพคะ เกรงว่าหม่อมฉันคงไม่สามารถตั้งครรภ์ให้พระองค์ได้"
"ข้าไม่ต้องการ" เวินเยี่ยนเฉินปฏิเสธเสียงแข็ง
ขณะที่เขาทุ่มเทเพื่อนางทุกอย่าง เหตุใดนางจึงต้องการให้เขามีสตรีอื่น นี่คงเป็นสัญญาณอันบ่งบอกอย่างชัดแจ้งว่าจ้าวหลิงหลิงไม่มีใจให้เขาแม้แต่น้อย เวินเยี่ยนเฉินหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก
"รับคุณหนูสกุลฉู่เป็นสนมเถิดเพคะ"
เวินเยี่ยนเฉินหน้าหม่นทะมึนลงเดี๋ยวนั้น "ทำไมต้องดันทุรังให้ข้ารับสนม"
เครื่องหน้าอันหมดจดงดงามยามนี้ช่างเย็นชายิ่งกว่าหุบเขาน้ำแข็ง เวินเยี่ยนเฉินรู้สึกคล้ายดั่งถูกฉีกกระชากหัวใจออกเป็นเสี่ยง ๆ นางรังเกียจเขาแล้วอย่างไร ถึงยังไงนางก็เป็นของของเขาแล้ว
****************
คำเตือน
เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของไรต์เท่านั้น ไม่มีการอ้างอิงถึงบุคคลหรือสถานที่จริงแต่อย่างใด เนื้อเรื่องเน้นความสัมพันธ์ของตัวละคร ไม่มีนอกกายนอกใจแน่นอน หากเนื้อหาไม่ถูกใจอย่างไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ สามารถคอมเมนต์อินในบทบาทของตัวละครได้เต็มที่ค่ะ รบกวนไม่คอมเมนต์ในเชิงที่บั่นทอนจิตใจผู้เขียนนะคะ ทุกการแนะนำไรต์ล้วนใส่ใจและยินดีนำมาปรับปรุงแก้ไขค่ะ อย่างไรแล้วโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ
Trigger Warning
cutting ใช้ของมีคม
Phobia : ความหวาดกลัว
Consent : การยินยอมพร้อมใจ
Blood : คำบรรยายเกี่ยวกับเลือด
Panic : อาการตระหนก ตกใจ หวาดกลัว
Decapitation : การตัดหัวประหารชีวิต