จบ หลงวิวาห์รัก e-book พร้อม
22
ตอน
14.9K
เข้าชม
12
ถูกใจ
37
ความคิดเห็น
145
เพิ่มลงคลัง
"อย่าดื้อสิเด็กดี เรียกผัวขาสิคะ ไม่เรียกไม่เป็นไรเดี๋ยวยัดเยียดให้"

**โปรดแสดงความรักด้วยการกด LIKE และเพิ่มเข้าคลังให้กันหน่อยนะคะ ไม่เช่นนั้นณโมจะตามไปหยุมกีค่ะ** 

 

เมื่อเจ้าสาวของตฤณกรหนีการแต่งงาน ประกายดาวจึงต้องรับบทเป็นเจ้าสาวตัวแทน เธอยอมช่วยเขาด้วยความเต็มใจแต่เจ้าบ่าวกลับรังเกียจเดียดฉันท์อ้างว่าสมภารไม่กินไก่วัด 

ประกายดาว เด็กสาวที่อาม่าส่องแสงรับมาอุปการะ เธอปลาบปลื้มอาตฤณเป็นทุนเดิม จะให้รับใช้อะไรเป็นการทดแทนบุญคุณสาวน้อยยอมทั้งนั้น แต่คุณอาเพลย์บอยของเธอกลับออกท่าทีรังเกียจออกนอกหน้า 

"สมภารไม่กินไก่วัด ยิ่งไก่ในบ้านยิ่งกินไม่ลง" 

"อาตีนเลยต้องเที่ยวไปหาไก่ป่าไก่ฟ้าไก่ข้างทางกินข้างนอกสินะคะ ระวังไข้หวัดนกล่ะ" 

"ยัยเด็กบ้า ยัยปากสก๊อยเพราะแบบนี้ไงฉันถึงได้ไม่ชอบเธอ เธอมันดูง่ายเกินไป" 

"เหรอคะ! งั้นเชิญนิมนต์หลวงอาฉันไก่ที่อื่นตามสบายเลยค่ะ" 

ตฤณกรคาสโนวาที่เพิ่งถูกเทงานแต่ง ต้องมาปวดหัวกับสาวน้อยที่เห็นมาตั้งแต่ยังเป็นลูกเจี๊ยบตัวน้อย จะให้จับใส่หม้อแกงกินลงท้องใครจะไปทำได้กัน ตฤณกรผู้ไม่เคยปฏิเสธสาวสวยคนไหนแต่สาวคนนี้เป็นข้อยกเว้น อย่างไรก็กินไม่ได้ และเมื่อแม่ไก่ตัวนี้ที่โตขึ้นหุ่นแซ่บหุ่นยั่วกำลังบินหนีจากไป ไม่ลงหม้อก็ต้องเด็ดปีกถอนขนแล้วกลืนลงท้องให้ได้ เมื่อสมภารได้กินไก่แล้วมีหรือจะกินมื้อเดียว  

"อย่าดื้อสิเด็กดี เรียกผัวขาสิคะ" 

"ไม่เรียกไม่เป็นไรเดี๋ยวยัดเยียดให้" 

***** 

หลังจากรีไรต์จ้างรักกำมะลอจบไป ณโมเกิดไอเดียอยากเล่าเรื่องของพ่อหนุ่มทรงเลวแต่แสนดีคนนี้สักเรื่อง เพราะพลอตงอกออกมาตอนช่วงท้าย ๆ ถูกนางเอกเรื่องก่อนเทงานแต่งน่าสงสาร…ไม่เป็นไรเดี๋ยวณโมหาสาวสวยให้นะคะ คุณตีนนนนน 

 

ฝากกดติดตามณโมด้วยนะคะ กดเข้าคลังให้กันด้วยนะคะ  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว