ยังไม่ได้ไปเกิดใหม่ แต่ถูกส่งไปเป็นผีในห้องมาเฟีย

เขียน : Pony D

ภาพ : TORN

‘จื่อหยวน’ ใช้เวลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ ในการอ่านนิยายออนไลน์อยู่แต่ในห้อง ไม่ไปเที่ยว หรือไปใช้วีวิตนอกบ้านเหมือนกับมนุษย์โลกคนอื่น ๆ เพื่อที่จะได้อ่านนิยายกว่าพันตอนที่ดองมานานแสนนานให้จบ

เขาหมดเงินเก็บไปไม่น้อยกับนิยายเรื่องนี้ กระทั่งมาถึงบทสรุปสุดท้ายของนิยายสายฟิลกู๊ดที่ถีบหัวตัวละครทิ้งเป็นว่าเล่น ความผิดหวังจู่โจมเข้าอย่างจังจนทำให้จื่อหยวนหน้ามืดตามไปด่านักเขียนกว่าสิบบรรทัด

แต่แล้วเรื่องไม่คาดฟันก็เกิดขึ้น เมื่อนักเขียบคนนั้นดันจบชีวิตลงและผูกความอาฆาตรไว้กับจื่อหยวน

ในวันที่ถนนคอนกรีดถูกอาบย้อมไปด้วยสีชาด จื่อหยวนนอนมองมันนิ่งพลางคิดว่ามันสวยเหมือนทุ่งดอกปี่อั้น ก่อนที่เขาจะสิ้นสติลงร่างโปร่งแสงก็เดินมานั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้า ชายคนนั้นเอ่บบอกด้วยรอยยิ้ม

“คุณบอกว่านิยายผมเป็นขยะออนไลน์….งั้นคุณก็เข้าไปเปลี่ยนมันเสียสิ”

ดวงวิญญาณดวงน้อยล่องลอยไปไกล ก่อนจะตกลงไปในคฤหาสน์หลังหนึ่งของตระกูลมาเฟีย และที่น่าตลกร้ายกว่านั้นคือ วิญญาณของจื่อหยวนจะคงอยู่ต่อไปได้โดยที่เขาต้องแอบมาลวนลามเจ้าของห้องตอนกลางคืน ไม่เช่นนั้นวิญญาณก็จะต้องแตกสลายไป

“นายเป็นใคร เข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง ใครส่งมา?”

“ผมเป็นผีครับ”

ปัง!!!

ตะกั่วร้อนตัดผ่านตัวของจื่อหนวยในระยะประชิด หากไม่ใช่ภูตผีวิญญาณป่านนี้เขาคงได้ตายอีกรอบ

“ยิงไปก็เท่านั้นแหละครับ เปลืองกระสุนเปล่า ๆ บอกแล้วไงผมเป็นผี ผมตายไปแล้ว”

ปัง ๆ ๆ

***คำเตือน

เนื้อหาของนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งมีเจตนาสร้างความสุขความบันเทิงแก่ผู้อ่านไม่เน้นความรู้และหลักการ ตัวละครและสถานที่ไม่มีอยู่จริง เนื้อหาจะนำเสนอถึงเรื่องราวความรักของผู้ชายสองคนที่มีบางอย่างเชื่อมโยงกัน อาจมีความไม่สมเหตุสมผล การใช้ภาษาที่ผิดไวยากรณ์ หยาบคายหรือมีฉากติดเรท เด็กที่อายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ รับไม่ได้ ไม่ใช่แนว เชิญป้ายหน้าเด้ออ หากรับเงื่อนไขทั้งหมดได้เชิญกดเข้าชั้นเลยจ้าา

**กรุณาคอมเม้นต์ด้วยความสุภาพอย่างที่คนเป็นปัญญาชนเขาทำกันนะครับบบ จุ๊บๆ

***นิยายเรื่องนี้เป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผู้แต่งห้ามคัดลอก ดัดแปลงใดๆ ทั้งสิ้นนะครับผม

****หลังจากที่นิยายจบแล้วไรต์จะเปิดให้อ่านฟรี 24 ชั่วโมง จากนั้นจะทำการติดเหรียญโดยไม่บอกอีกรอบนะคร้าบบบ