แนะนำตัวละครกันก่อนค่ะ
เกื้อ
ผู้บริหารบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ สาขาบริษัทในประเทศทั้งหมด 32 สาขาทั่วประเทศ
: เป็นคนสุขุม ปกติจะสุภาพ อารมณ์ดีและคอยดูแลคนอื่นตลอด แต่อย่าให้ร้าย เพราะเขาจะร้ายแบบที่ใครก็คาดไม่ถึง รักเพื่อนมาก ไม่ยอมให้ใครได้ทำร้ายเพื่อนและคนที่ตัวเองรักได้ง่ายๆ
ทิวา
ช่วยพี่ชายดูแลโรงแรมดาวจรัสแสง โรงแรมชื่อดังระดับห้าดาวซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัว
: รักเพื่อน ไม่ค่อยยอมคน กล้าได้กล้าเสีย
สปอยล์ความคลั่งรัก(?) ของพี่เกื้อเล็กน้อย
"อย่ามาทำสำออย! ลูกไม้ตื้นๆ ใช้กับฉันได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ" เรียวลิ้นสากตวัดเลียริมฝีปากล่าง กดหน้ามองจุดเชื่อมที่กำลังขยับเสียดลึกกลางกลีบสาว พ่นลมออกปากพลางกัดฟันแน่นจนสันกรามปูดเด่น
"...เราไม่น่าวนกลับมาเจอกันอีกครั้งเลย" ทิวากัดฟันพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่นทั้งที่หัวใจดวงบางในอกซ้ายมันสั่นระริกไปหมด ปล่อยให้หยดน้ำจากดวงตาคู่สวยหลั่งริน จ้องใบหน้าคมคายของอดีตคนรักเขม็ง
"หึ คิดว่าฉันอยากเจอเธอมากหรือไง แค่รู้ว่ามีเธออยู่ในรัศมีใกล้ๆ ก็รู้สึกสะอิดสะเอียนจะตายห่าละ อย่าว่าแต่จะเจอหรือเห็นหน้าเลย ฉันยิ่งไม่อยากมากกว่าเธอเป็นร้อยเท่าทิวา"
มือหนาบีบเคล้นเต้าอวบอิ่มอย่างหนักมือ คำรามเสียงต่ำจากลำคอก้มหน้าลงมากัดยอดถันสีทับทิมเอ่ยเสียงราบเรียบ น้ำเสียงไร้ความรู้สึกรู้สา สามัญสำนึกเหรอ? เขามี แต่เลือกจะใช้กับใครมันก็สิทธิ์ของเขา
...ผู้หญิงคนแรกที่ไม่คิดจะให้มันกับเจ้าหล่อน คือคนที่กำลังนอนตัวแข็งทื่อเป็นท่อนไม้ใต้ร่างให้เขาได้กระแทกเล่น น่ารำคาญฉิบ!
เกื้อข่มอารมณ์ดิบด้วยการดูดจุกเม็ดในปากแรงๆ ทั้งที่มันเขี้ยวอยากจะกัดมันแทบตายด้วยซ้ำ ตอกอัดกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่ตรึกตรองร่างเล็กใต้ร่างไม่ให้ดีดดิ้น กดเข่ามนทั้งสองข้างด้วยท่อนขาแข็งแรงกว่า
"เกลียดกันมากขนาดนั้นแต่นายก็ยังแตะต้องตัวฉันอีกเนี่ยนะ? ย้อนแย้งไปนะเกื้อ" แต่ทว่า เสียงแว้ดก็ยังกระแทกแก้วหูแทบแตก เล่นเอาต้องเบี่ยงหน้าเล็กน้อยก่อนจะตวัดตาคมขึ้นสบกับดวงตากลมฉ่ำชื้นแข็งกร้าว จมูกโด่งรั้นแดงเป็นลูกชมพู่ขยับบานแล้วหุบสลับครั้งแล้วครั้งเล่า
"ซี๊ดด~ มันก็แค่เอาปะ หลับหูหลับตากระแทกให้น้ำแตกพอให้หายอยากมันจะไปยากอะไร อีกอย่าง... เธอก็ยังแน่นเอามันเหมือนเดิม ตอดแน่นเหมือนของขาดมาเป็นชาติฉันสนองให้ยังจะทำสะดีดสะดิ้งพูดดีอีก"
เจอของดีใครจะไม่อยากกิน อย่างน้อยก็ดีกว่าไปซื้อเอาตามข้างถนนที่ไม่รู้วันๆ ผ่านเอ็นมาเท่าไหร่ หลวมตายห่าเอาไม่ได้อารมณ์เลยสักนิด!
"อ.. โอ๊ย!!!"
.
.
ชี้แจงเนื้อหา+พูดคุยกันก่อนนะคะ
นิยายเรื่องนี้มี เนื้อหาค่อนข้างรุนแรง กระทบจิตใจผู้อ่าน มีการใช้กำลังบังคับขืนใจ อีกประเด็นคือ พระเอกเป็นคนประสาทไร้เหตุผล ไม่ถูกจริตใครกดข้ามได้เลยค่ะ
เคยเขียนพระเอกแสนดีแต่รู้สึกสมองไม่ค่อยชินกับบทดีๆ ตันทุกตอนเลยต้องวนกลับมาหลัวชั่วอีกครั้งเผื่อจะรุ่ง(อันนี้คิดเอง555+)
นิยายเกิดจากจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้มีเจตนายุยงหรือส่งเสริมให้ทำตาม เพิ่มบท คำพูดหยาบคาย และฉากการกระทำรุนแรงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
ชอบก็กดไลก์ เพิ่มเข้าชั้น กดติดตามนามปากกาเพื่อจะได้ติดตามผลงานใหม่ๆ ของนักเขียน แต่... ถ้าไม่ชอบ ผ่านได้เลยจ้า
ปล. ขออนุญาตใช้ปกนี้ไปก่อนนะกำลังอยู่ระหว่างขั้นตอนวาดปกที่ถูกจริตกับพระเอกที่แสนคลั่งรักสุดๆ อยู่ อดใจรอสัก... 2-3 เดือน🥹
สุดท้าย... ไม่อนุญาตให้ดัดแปลงหรือคัดลอกเนื้อหานะคะ ห้ามเด็ดขาด
Guest
