นิยายเรื่องแรกฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ
"รักมึงน่ะ"
ตัวละครหลักๆ
แอล
หนุ่มหล่อ บ้านรวย
นิสัยใจร้อนปากหมา5555
ขนมเค้ก[เค้ก]
หนุ่มน่ารักจิ้มลิ้ม
ร่าเริงเฟรนรี่โครต!!!!!!!!
"รักมึงน่ะ"
เปิดเทอมวันแรก
"เค้ก!ขนมเค้ก!ไอ้เค้ก!"เสียงนี่คุ่นๆเหมือนนางยักษ์ในตำนานเลยเเหะ
"ค้าบบบบบม๋า"ในที่สุดผมก็ต้องตื่นถ้าไม่ตื่นนะหูผมต้องแตกแน่เลย
ผมตื่นอย่างงี้แหละทุกวานม๋าต้องปลุกตลอดเพราะผมเล่นโทรศัพท์จนดึก
ขอแนะนำตัวเลยน่ะผมชื่อ เค้กหรือขนมเค้ก ชื่อแม่งหวานชิป
นี่เปิดเทอมวันแรกน่ะเนี่ยยังขนาดนี่วันต่อไปนี่คิดเอ้าเเร้วกาน
"ม๋ามีไรกินวันนี้"ถามอย่างใจเย็น
"เค้กนี่สายแล้วน่ะอีก5นาทีมันจะ2โมงแล้ว"อารมณ์ม๋ามาเต็ม
"ห่ะ!ม๋าไม่บอกตั้งแต่แรก!"ชักช้าอยู่ใยวิ่งสิค่าบรอไร
โรงเรียน##
"เยส!!!ประตูโรงเรียนปิดแล้วเอาไงดีว่ะ"
ปิ้งป่อง!แน่นอนต้องเดินลัดไปข้างโรงเรียนแล้วก็ปีนกำแพงสิค่าบบบ
ตุ้บ!!!"เหี้ย"ผมกระโดดลงไปทับใครไม่รู้
"ขอโทษครับคือผมไม่ได้ตั้งใจเจ็บตรงไหนรึเปล่าครับ"
บอกเลยหน้าผมซีดเป็นไก่ต้มเลย
................................................................................
โอ้ย"มึงโดดมายังไงห้ะไม่เห็นหรอว่ากูยืนอยู่ห่ะ"ผมโมโหเลยตวาดมันไปยกใหญ่
"ก้อผมไม่เห็น่ะครับเลย...โดดลงมา"
อ้อดอ้อดอ้อด.................................อ้อดช่วยชีวิต!!!
"คือผมรีบขอตัวก่อนน่ะ"หลังจากนั้นผมก้อวิ่งสิเพราะผมไม่ชอบมีปัญหาอยู่แล้ว
พอถึงห้องผมมองหาเพื่อนเลิฟผมก่อนเลยอันดับแรก
"ไอ้เค้ก!ทางนี้โว้ย!"นั้นไงเพื่อนผมมันตะโกนเรียกซะลั่นห้องเลย
"มึงตื่นหรอเค้กทำไมช้าจังว่ะ"
"เออดิ!กูลืมดูเวลาเลยมาช้าว่ะ"
"เออไอ้เอ็มเมื่อเช้าแม่งกุโดดกำแพงทับใครไม่รู้ว่ะ!แม่งซวยชิปหาย!!"
"โดดทับใครว่ะ"
"ไม่สู้!ชั่งแม่งเหอะ"
เลิกเรียน
อ้อดอ้อด.....................
"กลับมาแล้วครับม๋า"ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ม๋าไปไหนน่ะปกติก้ออยู่บ้านนิเอ๊ะ!มีโน๊ตติดอยู่ตรงตู้เย็นเเหะม๋าไปไหน่ะ
"เค้กกำข้าวอยู่ในตู้น่ะวันนี่แม่ออกมาคลายเครียดนิดหน่อยน่ะ
อาจกลับดึกล็อคบ้านดีดีน่ะเค้กบ้ายยยย"
ม๋าผมก้ออย่างงี้แหละออกไปเกือบทุกคืนคงจะเครียดเรื่องพ่อระมั่งเพราะม๋าพึ่งเลิกกับป๋าได้อาทิตกว่าแร้วถ้าถามว่าเพราะอะไรนะหรอป๋าติดเด็กแต่ผมก้อรักป๋าเหมือนเดิมน่ะเพราะยังไงเค้าก้อป๋าผม.......