เด็กยั่วหมอมาเฟีย

“เรื่องหมั้นพี่ว่าเราควรคุยกัน คนสองคนไม่ได้ชอบพอกัน จะผูกมัดกันแบบนี้ไม่ได้” 

“พีมชอบพี่อัคค่ะ ชอบมานานแล้ว” พชิราใจเด็ดสารภาพความรู้สึก 

“แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ” 

คำตอบของชายหนุ่มเป็นอะไรที่หญิงสาวเดาเอาไว้นานแล้ว แต่พอเขาพูดออกมามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บจนจุก ถึงอย่างนั้นพชิราผู้คลั่งรักก็ไม่หวั่น เธอขยับเข้าใกล้เขา คนตัวใหญ่ก็ไม่ได้ถอย ใบหน้าของทั้งสองจึงห่างกันเพียงคืบเดียว 

“หลังจากนี้หนูจะเป็นคู่หมั้นที่ดี จะทำให้พี่อัคตกหลุมรักหนูให้ได้”  

เธอดื้อรั้นกับเขาเป็นครั้งแรก อัครภพจึงสีหน้าไม่ค่อยดี เขาจับต้นแขนเรียวเล็กไว้ ข่มเสียงเข้มบอกคนตัวเล็กกว่าว่า  

“พี่พูดอะไรก็ควรฟังนะ พี่ใจดีกับเราเพราะเราเป็นเด็กดี แต่ถ้าดื้อเมื่อไหร่ พี่จะไม่อ่อนโยน” 

ในหัวพชิราพลันหวนนึกถึงค่ำคืนนั้นที่ได้มีอะไรกับอัครภพ เขาดุจริงๆ ไม่อ่อนโยนเลยสักนิดเหมือนกับสัตว์ร้ายคลุ้มคลั่งถูกยาปลุกเซ็กซ์เร่งสัญชาตญาณดิบ เธอแอบกลัวแต่เขินมากกว่า ใบหน้าสวยหวานจึงขึ้นสีแดงก่ำ  

“หนูไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอกค่ะ”