ศศินาและพันแสง เติบโตและผูกพันกับมาตั้งแต่เด็ก หากแต่พ่อของเธอทำผิดต่อพ่อเลี้ยงพันแสง ทำให้ศศินา จิตกูร ลูกสาวเพียงคนเดียวของไร่เดือนฉาย จำต้องตกเป็นเมียบำเรอของพ่อเลี้ยง
พันแสง ชัยสงคราม พ่อเลี้ยงหนุ่มที่ยังฝังความแค้นไว้ในใจ ทำได้เพียงให้ลูกสาวของศัตรูมาเป็นเมียบำเรอจึงจะสาสม
เมื่อรักพันเกี่ยวกับความแค้นที่รอการชำระ พ่อเลี้ยงจะเลือกอย่างไหนระหว่างสาวสวยแสนหวานไร้ความผิดและแค้นที่พ่อของเธอก่อไว้
……………………………………………………
“คุณต้องการอะไร พ่อเลี้ยงพันแสง”
“ฉันต้องการเธอ ศศินา ฉันต้องการให้เธอมาเป็นเมียของฉัน”
“มันเป็นไปไม่ได้พ่อเลี้ยง เราไม่เหมาะสมกัน ถ้าจะให้ฉันแต่งงานแล้วต้องอยู่กับคุณไปตลอด..นั่น ”
“มันไม่ใช่การแต่งงานศศินา
“พะ พ่อเลี้ยงหมายความว่า พ่อเลี้ยงต้องการให้ฉันไปเป็นเมียเก็บ เป็นเมียที่คอยทำหน้าที่บำเรอคุณอย่างเดียว?”
“ใช่ ศศินา ฉันต้องการให้เธอมาเป็นเมียบำเรอของฉัน”
.......................................................
เขาจ้องดวงหน้างามที่มีสีระเรื่อขึ้นทันตา แม้เธอจะเม้มปากแต่เขารู้ว่าเธอกำลังตื่นตัวตั้งตารอ
มือใหญ่ลูบไปตามกรอบหน้ามนนุ่มนวล เธอเป็นอิสตรีสะพรั่งกว่าเมื่อก่อน เบ่งบานเต็มที่รอเพียงให้คนอย่างเขาได้เชยชม
เขารั้งใบหน้าเธอไว้รับจูบที่ไม่เหนี่ยวรั้งอีกต่อไป เขาเฝ้ารอให้ถึงเวลานี้ วันที่เขาจะได้ครอบครองเธออีกครั้ง อย่างที่ไม่มีใครมาขัดขวางเขาได้
.......................................................
Guest
