ที่กำลังจะเขียน จะเรียกว่านิยายหรือเปล่า?
ภาษาคงเทียบชั้นกับนิยายเรื่องอื่นไม่ได้
เนื้อเรื่องก็คงจะไม่ฟิน..ไม่มีเหตุมีผล ออกแนวโรคจิต..นิดๆ
อ่านแล้วรับไม่ได้..ก็ไม่ต้องอ่าน
เรื่องนี้ไม่ดีครับ ไม่ใช่อิโรติกที่สวยงาม
มั่วมาก โรคจิต ไม่ชอบแนวนี้อย่าเข้ามาอ่าน
....................................................................................................................................................................
AKe ..... ยอดชายสายหื่น
นายเอก....นักเรียนมัธยมปลาย
อดีตพี่ชายที่แสนดี ... ปัจจุบันผู้ชายสุดหื่น
นางสาวน้ำฝน...สาวบ้านนอก
อดีตเด็กหญิงที่วิ่งตามแต่พี่เอก
ปัจจุบัน...สาวบ้านนอกสุดแสนจะไร้เดียงสากับความเงี่ยน
"ฝนยังชอบกินชีสเหมือนตอนเด็กๆไหม?" .... สาวน้อยได้ยินคำถามด้วยความตื่นเต้น เพราะสิบปีมาแล้วที่พี่เอกแบ่งชีสให้เธอกินเป็นครั้งแรกในชีวิต เธอก็ไม่เคยได้กินของอร่อยอย่างนั้นอีกเลย
"ชอบค่ะพี่เอก..แต่ฝนไม่เคยได้กินหรอก"
"ตอนนี้ฝนอยากกินไหมล่ะ?"
ผู้ชายเจ้าเล่ห์ส่งเสียงถาม ทั้งที่ไม่มีท่าทีสนใจคนคุยด้วยแม้แต่น้อย
"อยากค่ะ" คำตอบ ~อยาก~ ทำให้เจ้าของคำถามกระตุกยิ้มที่มุมปากขึ้นมาทันที ก่อนที่จะตีหน้าเศร้าหลอกลวงความไร้เดียงสา
"พี่ก็อยากให้กินนะ แต่.." (เสียงเบาๆๆๆๆๆ)
"แต่อะไรค่ะพี่เอก" (เสียงเบาแทบไม่ได้ยิน)
"เดี๋ยวยายฝนจะว่าพี่น่ะสิ"
"ยายไม่ว่าหรอก" (กระซิบ)
"ถ้าฝนอยากกิน รอให้ยายของฝนหลับก่อนแล้วขึ้นไปกินชีสที่ห้องพี่ก็ได้...แต่ฝนห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้" สาวน้อยพยักหน้ารัวทันทีที่เข้าใจคำบอกกล่าวที่เอกกระซิบอยู่ที่ข้างหู แววตาของสาวบ้านนอกประกายไปด้วยความหวัง ทั้งที่จะได้กินชีสของโปรดที่คนฐานนะอย่างเธอไม่สมควรจะซื้อกินเอง แถมยังเป็นโอกาสที่จะได้อยู่ใกล้ๆกับพี่เอก พี่ชายที่แสนดีที่เธอได้แต่เฝ้าคิดถึงมานาน
....................................................................................................................................................................
ติดตามเพจได้ที่ลิงค์นี้ครับ
ขอบคุณครับ .. ที่เป็นเพื่อนกัน
Guest
