แอ๊ด...
ความเก่าและความฝืดเคืองของบานพับทำให้เกิดเสียงขึ้น และนั่นก็ทำให้ใครบางคนโผล่หน้ามาแถวนั้นโดยมิได้นัดหมายทันที
“ทักทายยามซวี คุณชายห้า” เสียงทุ้มแหบของชายชราวัยหกสิบปีดังขึ้นเบื้องหลังคนทั้งสอง ก่อนจะตามมาด้วยคำถามที่ต้องการคำตอบ
“ตะวันพลบแล้ว พวกท่านจะไปที่ใดกัน”
ทั้งข้าและตงฮ่าวต่างสะดุ้งกันจนตัวโยน กลบไม่มิดเลยว่าข้าปรารถนาจะไปที่อโคจร อันเป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับคนในสกุลกู้ที่ยังมิได้รับราชการ
และนั่นก็ส่งผลให้ต้องหันกลับไปมองหน้าสบตาชายชราผู้นั้นอย่างช่วยไม่ได้
“ลุงเจีย…” ข้าได้แต่ส่งยิ้มแหย