ท่านชายกับนายท่าน

"คืนนี้ท่านงดงามยิ่งนัก......ร่างกายนี้กระตุกดิ้นไปกี่ครากัน"

" ฮึก...อ่า...ไม่รู้ อืม"

"ท่านชายช่างเรียนรู้ไวยิ่งนัก ชำชองเสียจริง"

"อ้าาา นายท่านๆ"

"ข้าเป็นใคร?"

"นายท่านของข้า อึก ได้โปรด"

"เจ้าเป็นใคร?"

"ข้าเป็นทาส!! เป็นทาสของนายท่าน"

"จำไว้ให้ดี ว่าเจ้าเป็นใคร"

"อ้า..อึก...นะ นายท่านนนน!!!!"

กว่าเสียงครางเรื่อ และเสียงหยาบโลนนี้จบลงก็จวบจนฟ้าสางร่างบางของท่านชายสูงศักดิ์อย่าง ท่านชายเหมันต์ นอนราบคว่ำหน้าตามร่างกายมีร่องรอยสวาทหลงเหลือทั่วร่างกาย ทั้งน้ำคาวขุ่นเปรอะเปื้อนช่องทางลับด้านหลังล้นทะลักออกมา ใบหน้าคมของชายหนุ่มวัยเกือบสามสิบมองดูคนที่กำลังหลับ ก่อนจะหันหลังออกไปเมื่อแต่งตัวเสร็จ

"ท่านไม่มีวันหนีจากข้าได้อีกเป็นครั้งที่สองแน่"

ฝากเรื่องใหม่ด้วยจ้า