เมื่อจู่ ๆ ศัตรูครู่อริอย่าง “เมฆา” ก็โผล่เข้ามาในชีวิตของ “เสียงหวาน” พี่ชายที่ใจเย็นอย่าง “ธารนที” ถึงกับต้องโมโหจนควันออกหู สั่งห้ามโดยเด็ดขาดไม่ให้เสียงหวานเข้าใกล้บุคคลอันตรายคนนี้…-V-…
ระยะสองปีไม่ได้ทำให้คนอย่างเมฆาลืมความแค้นที่มีต่อธารนทีได้เลย มิหนำซ้ำเวลาเห็นหน้าเสียงหวานน้องสาวของคู่อริ ยิ่งทำให้ไฟแค้นในใจลุกโชนเข้าไปใหญ่ แต่ทว่าทำไมพอยิ่งรู้จักเท่าไหร่กลับเกลียดเธอคนนี้ไม่ลง เลยสักนิด….
………………
“แพ้แล้วอย่าพาล”
“เหอะ ฉันไม่ลดตัวไปพาลกับคนที่ชนะเพราะชอบฉวยโอกาสจนติดเป็นนิสัยหรอกนะ”
เขาตอบกลับคำพี่ชายของฉันพร้อมสายที่เคียดแค้นคู่นั้นซึ่งมองมาที่พี่ชายฉันไม่พอ ยังเผื่อแผ่รังสีความก้าวร้าว และความแค้นนั้นมาเผื่อฉันด้วย
พี่ชายคว้ามือฉันแล้วเดินมายืนอยู่ข้างหน้า ในขณะที่ฉันเองก็กำมือพี่ชายแน่นและมองเขากลับด้วยอารมณ์ฉุนจัดที่เขามาทำให้ขวดน้ำของฉันตก เสียดายความหล่อของเขาจริง ๆ นะ หน้าตาดีแบบนี้ไม่น่ามีนิสัยอันธพาลขี้แพ้ชวนตีแบบนี้เลย
“แม้ะ มีน้องสาวน่ารักขนาดนี้ทำไมไม่แนะนำให้เพื่อนคนนี้รู้จักบ้างวะ”
ฉันยืนกระพริบตาปริบ ๆ นี่หูไม่ได้ฝาดจริงหรอ คนแสนดีอย่างพี่ชายฉันเนี่ยนะจะมาคบคนเกเรแบบนี้เป็นเพื่อน
“อย่ายุ่งกับเธอ แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“ฮึ รักพี่น้องเหมือนกันนิ แกรักพี่น้อง คนอื่นเขาก็รักพี่น้องเหมือนกัน”
“ต้องการอะไร”
“…..เปล๊า”
เขามองสายตาอ่านยากมาที่ฉันก่อนจะตอบพี่ชายเสียงสูง และแบบนั้นมันกำลังยั่วโมโหกันอยู่ชัด ๆ ให้ตายเถอะแค่เจอกันไม่กี่นาทีทำไมฉันรู้สึกอยากต่อยหน้าหล่อ ๆ นั่นมากขนาดนี้นะ
“ฉันเตือนแกแล้วนะเมฆาว่าอย่ามายุ่งกับเธอ”
พี่ชายฉันปล่อยเสียงคำรามในลำคอพลางบีบมือฉันแน่น และไม่ต้องมองหน้าก็รู้ว่าตอนนี้สายตาพี่ชายของฉันเยือกเย็นแค่ไหนและคงอยากจะฆ่าหมอนั่นมากเสียด้วย
“ฮึ แกก็รู้ดีไม่ใช่หรอว่าคนอย่างฉันยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ”
……………
#ถึงนักอ่านที่น่ารัก นิยายเรื่องนี้ชอบหรือไม่ชอบยังไงติชมได้นะคะ เรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีก่อนติดเหรียญด้วยนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ
ป.ล.มี Ebook ด้วยนะคะ
Guest
