"นี่...คุณชายโม่ รังเกียจข้า ไม่ชอบข้าก็ไม่เป็นไร แต่อย่าได้คิดว่าข้าชอบท่านหรือสมบัติของท่าน ทันทีที่ข้าตอบแทนท่านแม่...เอ่อ...ฮูหยินโม่และเถ้าแก่โม่หมดแล้ว ข้าจะหย่ากับท่าน"
โม่จ้าวหยวนหน้าหม่นทะมึนทันควัน
"หย่า?" คิ้วเข้มเลิกขึ้นหยั่งเชิง
หลี่หลานซินย้ำอีกหน แววตาของนางจริงจังหาได้มีสิ่งอื่นแอบแฝง "ใช่! ข้าจะหย่ากับท่าน มีใครอยากอยู่กับคนที่ไม่รักตนเองบ้างเล่า น่าอึดอัดจะแย่"
ยิ่งได้ยินคำพูดประชดประชัน โม่จ้าวหยวนกลับยิ่งรู้สึกหงุดหงิด ดูเหมือนว่าเขาชินกับการมีหลี่หลานซินข้างกายเสียแล้ว แม้ปากชอบเอ่ยกระทบกระเทียบ กระนั้นเมื่อได้ยินคำว่าหย่า หัวใจของเขากลับรู้สึกเจ็บแปลบ ขุ่นเคืองโดยไร้สาเหตุ
โม่จ้าวหยวนนิ่วหน้า เขาตอบกลับเสียงแข็ง "ฝันหรือ ว่าข้าจะยอมหย่า ให้เจ้าหอบสมบัติตระกูลข้าไปเสวยสุขโดยง่าย"
*******************
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องสั้น ปมไม่หนักเน้นสายสุขนิยม เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของไรต์เท่านั้น ไม่มีการอ้างอิงถึงบุคคลหรือสถานที่จริงแต่อย่างใด เนื้อเรื่องเน้นความสัมพันธ์ของตัวละคร ไม่มีนอกกายนอกใจแน่นอน หากเนื้อหาไม่ถูกใจอย่างไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ สามารถคอมเมนต์อินในบทบาทของตัวละครได้เต็มที่ค่ะ รบกวนไม่คอมเมนต์ในเชิงที่บั่นทอนจิตใจผู้เขียนนะคะ ทุกการแนะนำไรต์ล้วนใส่ใจและยินดีนำมาปรับปรุงแก้ไขค่ะ อย่างไรแล้วโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ
Trigger Warning
cutting ใช้ของมีคม
Phobia : ความหวาดกลัว
Consent : การยินยอมพร้อมใจ
Blood : คำบรรยายเกี่ยวกับเลือด
Panic : อาการตระหนก ตกใจ หวาดกลัว
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ หรือเผยแพร่ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางนักเขียน หากพบการกระทำที่ละเมิดดังกล่าว ขออนุญาตดำเนินคดีตามกระบวนการทางกฏหมายต่อไป
Guest
