เด็กนรกสั่งมาเกิดภาคพิเศษ ภาค กำเนิดจิ้งจอกสีเลือด

ฉันชื่อ"โทโมโอะ" ฉันเป็นพี่ฝาแฝดผู้สืบทอดสายเลือดปีศาจ ฉันมีน้องสาวฝาแฝดชื่อ "โทโมเอะ" ผู้ที่มีดวงตาสีแดงเลือดซึ่งเชื่อกันว่าจะนำพาความชั่วร้ายมาสู่ผู้คน ทำให้น้องของฉันมีปมด้อยมาแต่เกิด ทำให้เป็นคนเย็นชาแต่จริงๆแล้วเค้านะเป็นคนใจดี อ่อนโยนเค้าถูกใส่ร้ายอยู่บ่อยครั้งจนเค้าทนไม่ไหวหนีออกจากบ้านมาเค้าถามกับฉันว่า "จะมาด้วยกันไหม?" ฉันตอบโทโมเอะไปว่า "ทำไมละทำไมต้องหนีด้วย" โทโมเอะเบือนหน้าหนีไปอีกทาง "บ้านนี้เน่าไปหมด แม่ของพวกเราจากพวกเราไปเพราะเพียงแค่ว่าอยากให้อยุ่บ้านหลังนี้"  ฉันมองแผ่นหลังของโทโมเอะอย่างเงียบๆ พร้อมคิดไปว่าจะไปหรือไม่ไปดี ตอนนั้นเรามีอายุเพียง12ขวบ  "ฉันจะไป"  โทโมเอะหันมาทันที "โทโมโอะก่อนจะหนีช่วยสัญญาอะไรหน่อยจะได้ไหม" ...เอ๊ะ?...  "เจ้าจะอยู่ด้วยกันกับข้าตลอดไป"  โทโมเอะมองด้วยสายตาที่หวังความหวัง  "จะ พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยนะ"  ฉันยิ้มและจับมือโทโมเอะและวิ่งออกไป  โทโมเอะวิ่งไปอย่างรวดเร็วจนไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง และมีบ้านที่ดูเก่านิดหน่อย  "นี้คือบ้านเก่าของแม่" พวกเราเข้าไปและอาศัยอยุ่ที่นี้ จน2ปีผ่านไป ข้าได้พบปีศาจที่บาดเเจ็บนอนจมกองเลือดอยู่ฉันกับโทโมเอะได้นำปีศาจตนนั้นไปรักษาจนอาการดีขึ้นฉันก็รู้จักกับเค้าเค้าชื่อว่า "งะโคเอะ" เป็นปีศาจหมาป่าฉันตกหลุมรักเค้าเค่าสัญญากับฉันว่าเราจะแต่งงานกันแล้วหนีไปด้วยกัน  ฉันตอบตกลงกับเค้าไปโดยที่ลืมสัญญากับโทโมเอะไปจนหมดสิ้น  พอเค้าหายดีแล้วเค้าก็วางแผนว่าจะหนีตามกันไปคืนนี้พอโทโมเอะหลับฉันค่อยๆย่องออกมาจากห้องนอนแต่ดันทำแจกันหล่นและถูกปิ่นปักผมแจกันแตกกระจายพลอยทำให้ปิ่นปักผมลายดอกบ๊วยหักเป็นสองส่วน โทโมเอะสะดุ้งตื่นขึ้นมา  "พี่โทโมโอะ!!!! จะไปไหน"  โทโมเอะตะโกนด้วยความโกรธ ทันใดนั้นเองงะโคเอะก็อุ้มตัวข้าและวิ่งไปอย่างรวดเร็วโทโมเอะรีบวิ่งตามงะโคเอะแต่ตามไม่ทัน ภาพที่ฉันเห็นเป็นครั้งสุดท้ายนั้นคือ โทโมเอะวิ่งและถือปิ่นปักผมลายดอกบ๊วยเธอ  ...เธอร้องไห้  พอมาถึงหมู่บ้านหมาป่าฉันก็แต่งงานกับงะโคเอะหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็ไม่ได้ติดต่อกับโทโมเอะอีกเลย และไม่นานนักก็เกิดสงครามทำให้งะโคเอะต้องเป็นแม่ทัพไปรบเวลาร่วงเลยผ่านไป5ปี   "หนูโทโมโอะ ไม่ไปเยี่ยมน้องสาวบ้างหรือไงจะ" แม่ของงะโคเอะกล่าว "ไม่หรอกคะ  งะโคเอะจะกลับมาเมื่อไรก็ไม่รู้ถ้าเห็นข้าไม่อยู่ เดี๋ยวเค้าก็โวยวายตามหาข้าอยู่นะคะ" ฉันยิ้ม "ฉันว่าน้องสาวของเธอคงเหงาน่าดูนะ ฉันต้องขอโทษแทนลูกชายของข้าด้วยนะ" แม่ของงะโคเอะหันมาโค้งคำนับ "ไม่หรอกคะ"  ฉันไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเธอเป็นคนเข้มแข็ง ฉันอยู่กับงะโคเอะมีได้3ปีไม่มีลูกเพราะว่าสงครามยังไม่จบจึงทำให้งะโคเอะไปรบอยู่เรื่อยๆ "หนูโทโมโอะ!!!! แย่แล้วๆ"  ยายหมาป่ารีบวิ่งมาอย่างรีบร้อน  "มีอะไรงั้นเหรอคะ" ฉันถามยายแก่หมาป่า "หมู่บ้านของหนูที่เคยอาศัยอยู่กับน้องสาวนะ  ถูกเผาทำลาย!!!" ...โทโมเอะ... ฉันรีบวิ่งไปอย่างไม่คิดจนไปถึงหมู่บ้าน...

--------------------

เสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่งสวัสดีปีใหม่นะขอรับ 2559 เป็นไงครับเด็กนรกสั่งมาเกิดภาคพิเศษ^*^ ที่แต่งอยู่นี้คือเรื่องราวของคนๆนั้นที่อยู่ในตัวลินนั้นเองเค้าชื่อว่า "นาคิมิ โทโมเอะ" ได้แรงบันดาลใจมาจาก "ยูกิชิโร่ โทโมเอะและจิ้งจอกชื่อ มิคาเงะ  โทโมเอะ" จากเรื่องซามูไรพเนจรและจิ้งจอกเย็นชากับสาวซ่าเทพจำเป็นชอบมากๆเลยชื่อนี้อ่ะ แล้วก็อีกเรื่องหนึ่งหาเจอยังว่าใครในตัวละครเป็นชื่อจริงๆของคนแต่ง หาให้เจอกันนะขอรับ>~< บายยยยย สวัสดีปีใหม่2559&2016(ปล. ภาคนี้แค่สองตอนจบนะขอรับ^*^)