ดาวินได้พบกับพริตาอีกครั้งหลังจากเลิกรากันไปสี่ปีเต็ม เธอบอกกับเขาว่าผู้ชายอีกคนให้อนาคตที่ดีกว่า เธอต้องการความสุขสบาย ต้องการความร่ำรวย ไม่ได้ต้องการชีวิตเรียบง่ายแบบเขา
วันนี้เธอกลายมาเป็นลูกหนี้ของดาวินโดยไม่รู้ตัว เขาจึงหมายจะมอบบทเรียนราคาแพงให้ ว่าสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นให้เธอได้คือเศษเงิน แต่เขาต่างหากที่เป็นเม็ดเงินล้ำค่ามหาศาล ทว่าเธอกลับทิ้งเขาไปได้ลงคอ การชำระหนี้แค้นนี้จะต้องสาหัสกว่าที่เขาเคยเจ็บหลายพันเท่า
+++++
“เหอะ! น่าสมเพชชะมัด นี่คือสภาพที่เธอบอกว่าผู้ชายคนนั้นดีกว่าฉันเหรอ?” วาริตาเงยหน้าสบตากับชายที่มองกันอยู่ก่อนแล้ว เขาเข้าใจว่าเธอเป็นพี่สาวจริง ๆ
หญิงสาวก้มหน้าอีกครั้งพร้อมกับยิ้มบาง ๆ ให้กับตัวเอง เธอคงเป็นเงาของพี่ไปตลอดชีวิตสินะ “ฉันอยากจะมาขอผ่อนจ่ายหนี้ก้อนนี้ค่ะ”
“ผ่อนจ่าย! กี่ชาติล่ะกว่าเธอจะจ่ายหมด” ดาวินยกแก้วเหล้าที่ตัวเองถืออยู่ขึ้นมาดื่ม สายตามองหญิงสาวที่ยืนผสานมือไว้ตรงหน้าด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัว มันช่างเป็นภาพที่น่าสมเพชอะไรขนาดนี้
หากสี่ปีก่อนเธอไม่เลือกที่จะทิ้งเขา เธอคงไม่มีทางได้อยู่ในสภาพนี้ แต่จะอยู่อย่างสุขสบายและเพียบพร้อมที่สุดเสียมากกว่า
“ฉันมีข้อเสนอให้ เป็นนางบำเรอของฉันหนึ่งปี แลกกับหนี้ก้อนนี้” วาริตาเงยหน้าสบตากับคนพูดอีกครั้ง เขาเองก็สบตาเธอเช่นกัน แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เป็นความรู้สึกที่อยากจะเอาคืนอดีตคนรักให้ถึงที่สุด
“ตกลงค่ะ” ดาวินเหยียดยิ้มมุมปาก เขาเดาไม่ผิดเลยว่าพริตาจะต้องตกลง เธอมันผู้หญิงหน้าเงิน เพื่อเงินและความสุขสบายก็ยอมแลกได้ทุกอย่าง แต่เธอคิดหรือว่าเป็นนางบำเรอของเขาจะสุขสบาย นรกเท่านั้นที่เขาจะมอบให้เป็นของขวัญ
Guest
