ผู้ชายชั้นสี่กับชะนีชั้นสาม (ลงให้อ่่านฟรีจนจบก่อนติดเหรีียญ)

สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่านที่รักของบานบุรีสีชมพูทุกท่าน ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ "ผู้ชายชั้นสี่ กับชะนีชั้นสาม" ผู้เขียนนึกย้อนไปตอนที่ช่วงชีวิตหนึ่งเคยใช้ชีวิตอยู่ในพอพัก ซึ่งก็มีผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งวัยเรียนวัยทำงาน ก็เลยผุดไอเดียนึกอยากเขียนแนวรักเกิดในหอพักดูบ้าง 

เนื้อเรื่องน่ารัก อ่านได้เพลินๆ ไม่ยืดเยื้อ ไม่มีอะไรบีบหัวใจ ใครชอบแนวฟีลกู๊ดห้ามพลาดค่ะ กราบขอบพระคุณที่สนับสนุนผลงาน อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปอีกนานๆ นะคะ 

- พฤติกรรมและความคิดของตัวละครอาจจะมีทั้งถูกใจและไม่ถูกใจคนอ่าน อย่าไปยึดติดกับความสมจริงหรือความสมเหตุสมผล ทำใจให้สบาย เน้นอ่านเพื่อความบันเทิงก็พอ 

- โปรดแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพ 

- ขอบพระคุณที่สนับสนุนผลงานค่ะ 

........................................ 

“อืม แต่เวลาจานสีหน้าแดงแบบนี้สวยแล้วก็น่ารักมากเลย จนพี่ เอ่อ อดใจไม่ไหว” 

“พี่ข้าวโอ๊ต อุ๊ย” 

ข้าวโอ๊ตจู่โจมชนิดที่ไม่ทันไม่จานสีได้ตั้งตัว เขามองซ้ายแลขวาเพื่อให้แน่ใจว่าปลอดคน จากนั้นก็ดึงร่างบางของหญิงสาวเขามาในอ้อมกอด ตาโตที่มองอย่างตกใจและปากแดงฉ่ำเผยอเล็กๆ นั้น ดึงดูดให้เขามอบจุมพิตให้เธออย่างรวดเร็ว จูบของข้าวโอ๊ตเต็มไปด้วยความดุดันแต่ซาบซ่านถึงทรวง จานสีถึงกับตัวสั่นไปทั้งตัว ใจหนึ่งอยากผลักใจ แต่อีกใจก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขา 

เมื่อลิ้นใหญ่ได้เจอกับลิ้นเล็กในโพรงปากของจานสีที่มีรสไวน์ปนอยู่ด้วย ก็ยิ่งเป็นการโหมกระพือให้อารมณ์ใคร่กระหายของของพุ่งทะยานเข้าไปอีก มือใหญ่ข้างหนึ่งลูบไปทั่วแผ่นหลังโค้งอ่อนช้อย แล้วก็ค่อยๆ ย้ายลงไปที่สะโพกผายกลมใน เขาลูบอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ๆ แล้วก็เลื่อนมือลงไปที่ก้นงอนงาม ข้าวโอ๊ตบีบมันเบาๆ เพราะกลัวว่าจานสีจะเจ็บ 

มืออีกข้างหนึ่งของข้าวโอ๊ตรัดร่างของเธอให้เข้ามาแนบชิดอีก อกที่บดเข้ามานั้นเขารับรู้ได้ว่ามันนุ่มมาก จนอยากจะขยำให้หนำใจ อะไรๆ ตรงนั้นของเขามันก็ทำท่าอยากจะแสดงฤทธิ์เดชเต็มทน 

“อ้า จานสี จานสีของพี่ พี่กำลังจะคุมตัวเองไม่ได้ ช่วยหยุดพี่ที”