รับบทเป็นผีเลี้ยงของนางเอก

เรื่องย่อ : ไป่เฟินเฟินถูกยิงตาย เพราะดันไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องที่ไม่ควร แต่แล้วสวรรค์ยังเข้าข้าง ให้นางได้มาใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณ จากที่คิดว่าจะได้เป็นองค์หญิงแสนสวย นางกลับเป็นเพียงดวงวิญญาณไร้กายหยาบ 

ทั้งยังเข้ามาอยู่ในนิยายที่พระเอกเป็นหลัวชั่วโดยแท้ มีเมียมาก ละเลยนางเอก จนคนอ่านตั้งหน้าตั้งตารอสมน้ำหน้า ไม่เว้นแม้แต่ไป่เฟินเฟิน ทว่านางกลับไม่ทันได้อ่านเสียอย่างนั้น 

ครั้งนี้ล่ะ!!! ไป่เฟินเฟินผู้นี้ จะพานางเอกหนีให้ห่างจากพระเอกนิสัยเสียคนนั้น หาสามีให้เสียรู้แล้วรู้รอดไป 

ว่าแต่...มีสิ่งใดที่วิญญาณไร้ร่างพอจะทำได้บ้างนะ 

(ไป่เฟินเฟิน x หานเฉิงหมิง) 

"ฉะ เฉิงหมิง ข้าร้อนไปทั้งตัว กำยานคือสิ่งใดหรือ" 

"กำยานปลุกกำหนัด ผู้ใดได้กลิ่นจะมีความต้องการ อยากเสพสังวาส" 

"ฮะ!!!? ละ แล้วแก้อย่างไร" 

"มันมียาแก้ แต่เราเป็นวิญญาณ" นั่นหมายความว่า ต้องให้จินผิงเซ่นไหว้มาให้ หญิงสาวรู้ดังนั้นก็แทบจะร้องไห้ 

"อือ ข้าร้อน เจ้าทำอะไรสักอย่างเถิด" 

"จะให้ข้าทำสิ่งใดเล่า! อดทนเอาไว้ จนกว่าฤทธิ์ยาจะเสื่อม" ซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อใด 

"ไม่ไหว ข้าร้อนจะตายอยู่แล้ว" 

(เจียงจินผิง x หานเหลียงอี้) 

"คิกๆ" 

"หัวเราะอันใดของเจ้า ยังไม่รับปากอีก" 

"ที่แท้ท่านไม่ได้โกรธ แต่ตั้งใจใช้เรื่องนี้หลอกกินเต้าหู้ข้าใช่หรือไม่ ดูที ยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากสะโพกของข้าอีก" ได้ยินเช่นนั้น บุรุษในชุดเจ้าบ่าวก็ลุกพรวดขึ้น เดินถอยห่างจากเตียงใหญ่ทันที ใบหน้าคมเข้มของอดีตนักรบร้อนเห่อ อับอายที่มือไม่รักดีของตนเลื่อนไปสัมผัสก้นนุ่ม 

"เจ้าคิดเข้าข้างตนเองเกินไปแล้ว เจ้ามิมีส่วนใดน่าจับเลยแม้แต่น้อย" 

"แน่ใจหรือว่าไม่ได้ตั้งใจหลอกกินเต้าหู้ข้า หรือที่จริงท่านคิดจะบังคับให้ข้าเข้าหอด้วย" 

"หึ! แม้แต่เฉียดกายเข้าไป ข้ายังคิดหนัก ไหนเลยจะอยากให้เจ้าเข้าหอด้วย" 

....................................................................................................... 

คำเตือน : เรื่องนี้เป็นแนวสุขนิยม อ่านง่าย มีปมให้น่าติดตาม ภายในเรื่องมีคู่หลักอยู่สองคู่ เนื้อเรื่องไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ใดๆ เน้นความน่ารัก เบาสมอง