: PIRATE SATAN :
จอมโจรคลั่งรัก
โดย : นับดาว/หมื่นราตรี
: TRAILER SERIES:
มาตราที่ 1 : ทุกคนมีสิทธิ์ในการลงคะแนนเสียงที่เท่าเทียมกัน
มาตราที่ 2 :ทุกคนจะได้รับส่วนแบ่งที่เท่ากัน หากผู้ใดแอบขโมยเงินรางวัลที่ได้ ผู้นั้นจะต้องถูกลงโทษโดยให้ลงจากเรือ
มาตราที่ 3 :ห้ามเล่นการพนันทุกชนิดบนเรือ ห้ามปล้นพวกเดียวกันอย่างเด็ดขาด
มาตราที่ 4 : ต้องดับเทียนและตะเกียงก่อนเวลาสองทุ่ม
มาตราที่ 5 :ต้องเก็บรักษาและดูแลอาวุธ ดาบ และปืนพกให้สะอาดพร้อมใช้เสมอ
มาตราที่ 6 :ห้ามเด็กและสตรีอยู่บนเรือ หากชายใดแอบนำพาสตรีขึ้นเรือแม้ว่าจะปลอมตัวมาก็ตาม
มาตราที่ 7 :หากผู้ใดหนีทัพจะต้องถูกลงโทษโดยการถูกประหารชีวิตหรือถูกปล่อยเกาะ
มาตราที่ 8 : ห้ามมีการทะเลาะเบาะแว้งและต่อสู้กันบนเรือแต่สามารถทำได้เมื่ออยู่บนบก การต่อสู้กันหากคู่ต่อสู้ใช้ปืนก็ต้องใช้ปืนเหมือนกัน หากใช้ดาบก็ต้องใช้ดาบเหมือนกัน
: PREVIEW STORY :
: He is Satan , He is Parate , His name ‘Sharks’ :
เขาคือซานตาน เขาคือจอมโจร เรียกเขาว่า ‘ ฌาร์ค’
PREVIEW SHARKS : “กฎของชาร์ล ดาร์วิน กล่าวไว้ว่า ผู้ที่แข็งแกร่งคือผู้ที่อยู่รอด
ถ้าหากเราไม่ล่า เราก็จะกลายเป็นผู้ที่ถูกล่า อยากเป็นแบบไหนละ?”
: She is a Little bird , She is the Hunted , Her name ‘Sherryn’ :
เธอคือแม่นกน้อย เธอคือผู้ถูกล่า เรียกเธอว่า ‘เฌอรีน’
PREVIEW SHERRYN : “การหนีเขาให้รอดพ้นมันคือสิ่งที่ยากที่สุด เธอก็ไม่ต่างจากลูกนกที่ถูกเขาเด็ดปีก ผู้ถูกล่าอย่างเธอจะเอาอะไรไปสู้นักล่าเช่นเขา”
คำโปรย
“เหอะ! สำออย?” ฌาร์คยื่นใบหน้าหล่อเข้าไปหา แต่กลับถูกอีกฝ่ายผลักออกห่างอย่างไร้เยื่อใย
“ฉันเจ็บนะคะ…คนใจร้าย” เฌอรีนพึมพำเสียงเบาหวิวจนแทบจะกลายเป็นเสียงบ่นอุบอิบในลำคอเสียมากกว่า
“ดูซะให้เต็มตา เบิกตามองให้กว้างๆ ซ้ายก็ทะเล ขวาก็ทะเล เธอจะไปไหนได้ ถึงต่อให้เธอมีปีกบินได้ แต่ฉันนี่แหละจะหักปีกเธอเอง”
เขารั้งท้ายทอยของเจ้าหล่อนให้มองไปที่ภาพที่ฉายอยู่ตรงหน้า ทีวีขนาดยี่สิบสี่นิ้วเรียงรายไม่ต่ำกว่าห้าสิบเครื่อง มันแสดงในเห็นถึงทั่วทุกมุมบนเรือแห่งนี้ ส่งยิ้มร้ายราวกับสะใจให้กับร่างบาง หัวคิ้วของเธอขมวดเป็นปมคล้ายกับหนักใจกับอะไรบางอย่าง
“คิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอ? เฌอรีน….หน้าตาฉันดูใจดีขนาดนั้นเลยหรือยังไง?”
“แล้วคุณละคะกัปตัน…คิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของคนทั้งโลกหรือยังไง ถึงได้ชอบเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน วางอำนาจใส่คนอื่น ทำอย่างกับฉันเป็นสมบัติของคุณอย่างนั้นแหละ”
เฌอรีนสะบัดตัวให้หลุดจากเขา จนกระทั่งสำเร็จนั่นแหละ เธอถึงได้กล้าเถียงชายหนุ่มหน้าดำหน้าแดงอยู่แบบนี้ เห็นแล้วมันหงุดหงิด ชวนอยากให้ตรงเข้าไปหักคอสวยๆนั่นนัก
“ปากดีใช้ได้! เหอะ! หัดสำเหนียกตัวเองไว้เฌอรีน….เธอมันก็แค่เชลยคนหนึ่งของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ย่อมได้”
เขาใช้ฝ่ามือตบที่โต๊ะตัวยาวภายในห้อง จนเกิดเสียงดังลั่น ส่งผลให้เฌอรีนสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ ก่อนจะเข้ามาฌาร์คได้ไล่ทุกคนในห้องไปหมดแล้ว เหลือแค่แม่ตัวดีปากคอเราะร้ายและเขาเท่านั้น คราวนี้ก็ถึงเวลาที่จะได้สั่งสอนในเธอรู้จักสำนึกเสียบ้าง และก็กลายเป็นว่าในตอนนี้ เธอไม่สามารถหนีไปไหนได้ เพราะแขนกำยำของเขากักกันทุกเส้นทางการหนีของเธอ เสี้ยวหนึ่งชายหนุ่มก็เห็นความหวาดกลัวในดวงตาคู่สวย ก่อนที่เธอจะสะบัดมันทิ้งไป แล้วจึงหันกลับมาเชิดคออวดดีกับฉลามร้ายอีกครั้ง
“อวดเก่งให้ได้ตลอดสิ!”
ใบหน้าสวยหวานบูดบี้ทันที่ฌาร์คใช้ฝ้ามือบีบที่กระพุ้งแก้มของเธออย่างเต็มแรง อารมณ์ตอนนี้ของเขาบอกเลยว่าโมโหสุดๆ ไม่มีใครบนโลกนี้กล้าท้าทายเขาเท่ากับเธอมาก่อน และเขาก็ไม่ชอบผู้หญิงประเภทที่เถียงคำไม่ตกฟาก
“ไม่ต้องมามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น คืนนี้อย่าหวังว่าเธอจะรอดไปได้”
ฌาร์คกัดฟันกรอดจนใบหน้าปรากฏเป็นสันกราม ดูเจ้าหล่อนในเวลานี้เอาเถอะ กำลังจะถูกขย้ำอยู่แล้วแท้ๆ ยังจะทำหน้าไม่กลัวเกรงเขาเลยสักนิด แบบนี้มันต้องสั่งสอนให้รู้จักสำนึกสักบ้าง เพราะที่ผ่านมาผมถือว่าเขาใจดีมามากพอแล้ว และครั้งนี้ฌาร์คจะไม่สนว่าเธอจะใช้มารยาไหนเอาตัวรอดได้อีก เขาสัญญาว่าจะให้บทเรียนกับเธออย่างสาสมที่สุด
“รู้เอาไว้ด้วยนะ คนทั้งโลกเขาอาจจะเกรงกลัวคุณ แต่สำหรับฉัน คุณก็ไม่ต่างอะไรไปจากอากาศที่ไร้ประโยชน์เลยสักนิด!”
“แดกดันฉันให้สาแก่ใจเธอเลยเฌอรีน…อยากออกจากเรือนี่มากนักใช่ไหม?”
เธอไม่ตอบ แต่กลับกลายเป็นว่าใบหน้าสวยเบี่ยงหนีไปอีกทาง เมื่อเขากดใบหน้าลงไปใกล้ มือทั้งสองข้างของเธอถูกชายหนุ่มขึงพรืดไว้กับโต๊ะตัวยาว แผ่นหลังของเธอแนบชิดไปกับพื้น จนไม่สามารถขยับไปทางไหนได้ ลมหายใจของเขาเป่ารดที่ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะสูดเอากลิ่นกายทั้งหมดของเธอเข้าเต็มปอด และนั่นยิ่งเพิ่มความปรารถนาของฉลามคลั่งรักมากขึ้นไปอีก
“ถ้าอยากไป ฉันก็จะให้ไป…แต่ข้อแม้มีอยู่ว่าเป็นเมียฉันครบร้อยครั้งเมื่อไหร่ เธอถึงจะได้รับสิทธิ์นั้น!”
ชายหนุ่มเค้นเสียงออกมาอย่างชัดเจน จนเจ้าหล่อนหันขวับมาสบสายตากับเขาราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่คนตัวโตพูด หึ! มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะนังหนูที่จะไปจากกันได้ง่ายๆ ลองคิดหนีดูอีกครั้งสิ คราวนี้จะเด็ดปีกไม่ให้บินไปไหนได้อีกแน่
“สกปรกทั้งความคิด! สกปรกทั้งการกระทำ! ”
ร่างสูงไม่เถียง เพียงแค่ไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระในคำชมที่แสนประชดประชันเหล่านั้น ริมฝีปากของเขาหยักขึ้นเมื่อถูกกระตุกด้วยวาจาที่แสนเหยียดหยาม ดวงตาของชายหนุ่มมองต่ำลงไปเรื่อยๆ สำรวจร่างกายของเธออีกครั้งด้วยแววตาที่ซุกซน ต้องยอมรับว่านอกจากใบหน้าสวยสมบูรณ์แบบของเธอแล้ว เรือนกายของเธอก็งดงามไม่มีที่ติ ผิวเนียนสวยที่ฝ่ามือของเขากำลังลูบไล้ มันให้ความรู้สึกราวกับว่ากำลังลูบขนแมวอยู่
“กรุณาเอามือออกไป เพราะฉันขยะแขยงคุณ! ”
เธอแสดงความรังเกียจเขาผ่านสายตาและน้ำเสียง จนมือของฌาร์คที่กำลังเลื่อนลงไปยังแพนตี้ด้านในจำต้องชะงัก ไม่ใช่ว่าเขากลัวคำพูดเหล่านั้นหรอกนะ เพียงแค่อยากเงยหน้าขึ้นมาดูความจองหอง และความอวดดีของคนที่ไร้ทางสู้ต่างหากละ?
“ถ้าเธอเป็นคนอื่น ฉันคงไม่ใจเย็นขนาดนี้หรอก”
ฝ่ามือซุกซนของเขาเริ่มทำงาน และสำรวจร่างกายเธออีกครั้ง เฌอรีนพยายามขืนตัวให้ห่างจากผม แต่ทว่าให้ตายเถอะ! ท่วงท่าที่แสนไร้เดียงสาเหล่านั้น มันช่างปลุกกำหนัดมากเสียเหลือเกิน ยิ่งเจ้าหล่อนดิ้นหนีการรุกรานมากเท่าไหร่ เสื้อผ้าและผมเผ้าของเธอก็เริ่มหลุดลุ่ย ภาพตรงหน้าของเขาตอนนี้มันช่างเป็นทัศนียภาพที่แจ่มเจนมากๆ เสต็ปนี้ฉลามตายวะ….
“หยุดนะ อื้ออออ….เอามืออกไป”
ริมฝีปากสีกุหลาบเอ่ยห้ามในขณะที่นิ้วร้ายของเขา บุกทางเข้าของเธออยากเต็มแรง พร้อมกับบดขยี้จุดเสียวของสตรีเพศอย่างรัวเร็ว จนเอวบางเริ่มจะส่ายร่อนไปมาตามแรงปรารถนา ฌาร์ค มองใบหน้าที่ร้อนฉ่าของเธอ พร้อมทั้งเริ่มฉีกทึ้งเดรสตัวสวยของเธอที่เขาเป็นคนหามาให้เองกับมือทิ้งอย่างไม่ไยดี
เสียงแควกของชายประโปรงพลิ้วสวย ที่ขาดติดมือทำให้ดวงตาของแม่นกน้อยเบิกกว้างขึ้นมามอง ก่อนที่เจ้าหล่อนจะดิ้นหนีอีกครั้งราวกับได้สติกลับคืนมา และแล้วก็เป็นร่างหนาที่ทำให้เธอกรีดร้องอย่างสุขสมอีกครั้ง เมื่อนิ้วแกร่งที่เสือกเข้าเสือกออกอย่างเร่าร้อน จนร่องกุหลาบสีสวยของเธอบีบรัดนิ้วมือของเขาอย่างบ้าคลั่ง
“กรี๊ดดดดดด….”
เสียงกรีดร้องราวกับจะขาดใจของเจ้าหล่อนดังไม่ขาดสายทันที่ที่ผมแตะเรียวลิ้น ละเลงบทรักให้เธออย่างถึงใจ ยิ่งเขาเม้มติ่งสาวอย่างเมามันส์เท่าไหร่ เสียงร้องที่บาดอารมณ์ก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตามแรงพิศวาทที่กู่ไม่กลับเสียแล้ว
“อื้ออออออออออ ยะ หยุดนะ”
“ยังคิดจะหนีอีกไหม? ยังอยากไปจากฉันอยู่หรือเปล่า?”
ฉลามร้ายถามขึ้นอย่างเป็นต่อหลังจากที่ส่งเธอไปสวรรค์เป็นรอบที่สองแล้ว เสียงหายใจที่เบาลงของเธอเริ่มกลับมาเป็นปกติ ร่างบางกระถดกายหนีทันทีมือของชายหนุ่มรั้งกางเกงที่สะโพกสอบลง จนกายแกร่งที่แสนภาคภูมิใจในขนาดของมันดีดขึ้นมาชี้หน้าท้าทายโลก
“ฉันเกลียดคุณ!! ไปให้พ้นจากหน้าฉัน!”
“ถ้าเธอรู้จักสงบปาก สงบคำ ฉันก็อยากจะปราณีเธอให้มากกว่านี้”
จอมโจรกดเสียงลงต่ำบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าจะพูดจริงทำจริง เพราะคราวนี้มันจะแค่เตือนเท่านั้น และมันจะไม่มีอีกเป็นครั้งที่สอง
“เก็บความหวังดีของ คุณแล้วไปลงนรกซะ! อ๊ะ…..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
WRITER TALK : สวัสดีอีกครั้ง กับผลงานเรื่องใหม่ ไฉไลกว่าเดิม ไม่เคยเขียนแนวนี้เลย
อาจมีข้อผิดพลาด ติชมกันได้ค่ะ
สั่งนิยายได้ที่แฟนเพจนะคะ เปิดพรีออเดอร์ค่ะ
Guest
