รักร้อนซ่อนร้ายนายมาเฟีย

เธอผู้ที่ถูกเลือกให้กลายเป็นแม่พันธุ์กับเขาที่ต้องมีทายาทให้กับวงศ์ตระกูล

สปอยนิดๆ

"นี่ไอบ้าแกเป็นใครกล้าดียังไงเช้ามาในห้องนอนฉัน" เสียงใสตะโกนถามทันที

ที่ลืมตาตื่นมาบนเตียงของตนแต่เจอชายหนุ่มที่กอดเธอไว้

"ฉันก็แค่เข้ามาดูหน้าผู้หญิงที่พ่อฉันบอกว่าดีเลิศเลอนักเลิศเลอหนาก้แค่นั้น" เค้าตอบ

เธอทั้งๆที่มือยังโอบกอดเธอไว้ "เธอนะหรอที่มีหน้าที่ดูแลพ่อแล้วก้เป็นเลขาไอ้วิล"

เขามองหน้าสาวสวยตรงหน้าอย่างพอใจเธอสวยมากเเต่เค้าต้องเก็บอารมณ์ของตนไว้

ไม่ให้เธอรู้

"ใช่แล้วจะทำไมไม่ทราบ แล้วก้กรุณาปล่อฉันด้วยไอโรคจิต" เธอตอบอย่างไม่พอใจที่ชายตรงหน้า

กอดเธอตั้งนานสองนาน "แล้วทำไมตัวฉันแดงเป็นจ้ำๆบราก้ไม่ได้ใส่" เธอรีบนำผ้าห่มมาปิดที่เสื้อ

ตัวบางตรงหน้าอกหน้าใจของตน

ร่างหนายิ้มที่มุมปากแล้วตอบร่างบางด้วยเสียงเรียบๆ "ฉันก้แค่ลองเล่นขอเล่นของไอวิลเฉยๆ

อย่าห่วงเนื้อห่วงตัวตัวหน่อยเลย เห็นครางเอาๆ คงพรุนมาก่อนถึงไอ้วิลแล้วละมั้ง พ่อฉันนี่รสนิยม

ห่วยเป็นบ้า"

ร่างบางตบหน้าชายตรงหน้า แล้วตอบอย่างโมหากลับไป "ไอ้โรคจิตเอาความคิดชั่วๆกับตัวชั่วๆนายออก

จากห้องฉันไปเลย!!"

"โธ่ๆๆๆสาวน้อยนี่มันบ้านพ่อฉันเธอกล้าดีนะที่ไล่ฉัน แต่วันนี้ฉันมีธุระฉันจะยอมไปละกันนะสาวน้อย

ไว้พรุ่งนี้เจอกันนะสาวน้อย" ชายหนุ่มว่าแล้วก้หอมแก้มเธอไปหนึ่งฟอดแล้วเดินลงไปจากเตียง

หญิงสาวปาทั้งหมอน ทั้งหมอนข้างไปที่ชายหนุ่ม แล้วตะโกนก่อนชายหนุ่มจะเดินออกจากห้องไป

"ไอบ้า ไอโรคจิต ไอวิตปริต ไอลามก" แล้วเธอก้ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าคุณวินมีลูกชายสองคน

คนเล็กคือคุณวิลสันที่เธอเป็นเลขา ส่วนคนโตชื่อแม็กเวลล์ที่อยู่อิตาลี แสดงว่าอีตาโรคจิตคนเมื่อกี้

คือ คุณแม็กเวลล์ที่อยู่อิตาลีนั้นเอง