อาเธอร์ นักศึกษาปี 1จากคณะเศรษฐศาสตร์ เด็กหนุ่มที่กำลังสนุกกับชีวิตอิสระในรั้วมหาวิทยาลัย โดยมีเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมอย่าง เจ ร่วมด้วย ทำให้ชีวิตของเขามีสีสันมากกว่าเดิม แต่เวลาของความสุขก็อยู่กับเขาเพียงไม่นาน เพราะอาเธอร์มัวแต่ใช้ชีวิตอย่างสนุก จนลืมข้อตกลงที่เขาเคยคุยไว้กับ ธีรศักดิ์ พ่อของเขา เกี่ยวกับเกรดเฉลี่ยที่อาเธอร์ต้องทำให้ได้ไม่ต่ำกว่า 3.00 ทุกเทอม และใช่..เขาทำไม่ได้ในเทอมแรก ทำให้ข้อตกลงที่อาเธอร์จะได้ออกมาอยู่คอนโดเพียงลำพังตลอดระยะเวลา 4 ปี ในระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยเป็นอันยกเลิก และที่มากไปกว่านั้น อาเธอร์ต้องย้ายไปอยู่กับอดีตเพื่อนบ้านเมื่อ 10 ปีก่อน โดยธีรศักดิ์ยื่นคำขาดว่า ยังไงเขาก็ต้องไปอยู่กับ 'ภัทร' ลูกชายคนโตของบ้านนั้น เพราะต้องการให้ภัทรช่วยดูแลพฤติกรรมของอาเธอร์ จนกว่าอาเธอร์จะเรียนได้เกรด 3.00 ตามที่เคยตกลงกันไว้ แต่ทว่าเมื่อไปถึงที่นั่น คนคนนั้นดันไม่ใช่ภัทร แต่กลับเป็น 'ภูผา' ลูกชายคนเล็ก ที่มาดูแลเขาแทน อาเธอร์ไม่เคยมีความสุขเลยระหว่างอยู่ที่นั่น เพราะต้องอยู่ในสายตาของภูผาแทบตลอดเวลา เด็กหนุ่มไม่เคยรู้เลยว่าการที่เขาทำตามข้อตกลงของธีรศักดิ์ไม่ได้ จะทำให้อิสระในชีวิตเขาหายไปขนาดนี้ และไม่เคยรู้เลยว่าการได้เจอภูผา จะทำให้ชีวิตของเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..
“พี่คิดว่าผมอยากอยู่ที่นี่มากเลยงั้นดิ!”
“ถึงอาเธอร์ไม่อยากอยู่ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี”
.
.
“แล้วทำไมถึงเป็นพี่ล่ะ ที่อาเธอร์ไม่ยอมพูดจาดีๆ ด้วย”
“ก็พี่กวนตีนไง ทำไมอะทนไม่ได้หรอ ถ้าทนไม่ได้.. ก็ส่งผมกลับบ้านสิ”
.
.
“เพราะทำตัวแบบนี้ไงถึงต้องมาอยู่ที่นี่! เพราะเป็นแบบนี้ไงถึงถูกทิ้ง!”
.
.
“พี่อยากให้ผมไปไหม”
“มันอยู่ที่อาเธอร์ อาเธอร์คือคนที่ต้องตัดสินใจนะ”
.
.
“ทุกคนสามารถดูแลอาเธอร์ได้ดีกว่าพี่”
“พูดแบบนี้แสดงว่าอยากให้ผมไป”
.
.
“พี่คือคนที่ผมไว้ใจที่สุด ฮึก แต่พี่กลับมองว่าผมคือภาระ ฮึก ผมนี่มันโง่จริงๆ”
.
.
“เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
.
.
“โชคดีนะครับ..พี่..”