แพ้ทางรัก (อดีต) คู่หมั้น
“กูขอถามอะไรหน่อยสิไอ้อัยย์”
“อะไร”น้ำเสียงเรียบนิ่ง
“มึงชอบน้องนับดาวคู่หมั้นเด็กของมึงจริงๆเหรอวะ?”
“หึ มึงพูดเหมือนไม่รู้จักไอ้อัยย์งั้นแหละ คนอย่างมันไม่มีทางชอบเด็กน้อยอย่างน้องนับดาวหรอกผู้หญิงที่มันชอบต้องแซ่บๆร้อนแรงชวนให้ค้นหาอย่างเซลีนโน่น”
“เออว่ะกูไม่น่าถามเลย แต่จะว่าไปน้องนับดาวก็น่ารักไม่เบานะเว้ยได้ข่าวว่ามีหนุ่มๆมาขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน มึงไม่หึงคู่หมั้นบ้างเหรอวะเชี้ยอัยย์”
“จะหึงทำไมกูไม่ได้คิดอะไรกับนับดาวและก็ไม่มีวันคิดด้วย ที่กูตอบตกลงแต่งงานก็เพราะรักษาสัญญาให้ป๊ากับม๊าเท่านั้น อีกอย่างถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขอถอนหมั้นหรือยกเลิกงานแต่งก่อนฝ่ายนั้นจะต้องเซ็นยกหุ้นบริษัทของตัวเองครึ่งหนึ่งให้ฝ่ายที่โดนยกเลิกงานแต่งทันทีซึ่งกูไม่มีทางยอมให้เป็นแบบนั้นแน่”
บทสนทนาที่ดังออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้านักกีฬาดังพอที่จะทำให้คนตัวเล็กได้ยินชัดเต็มสองหู
‘นี่สินะเหตุผลที่เขายืนยันที่จะแต่งงานกับแกนับดาว เขาไม่ได้รักแกนับไม่เคยรัก’
ที่ผ่านมาเธอคิดไปเองฝ่ายเดียวสินะว่าพี่ชายแสนดีอย่างอัยย์วราคิดแบบเดียวกับเธอ
หลังจากได้ยินความจริงทุกอย่างร่างบางทำได้เพียงยืนร้องให้ก่อนจะเดินออกมาพร้อมหัวใจที่บอบช้ำ
ถึงแม้ในใจเจ็บปวดมากเพียงใดแต่เธอก็ไม่เคยปริปากพูด ยังคงทำทุกอย่างเหมือนปกติแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคงเป็นหัวใจที่เย็นชามากกว่าเดิม
……………………………
*นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่มีเจตนาพาดพิงอาชีพหรือผู้อื่นแต่อย่างใด
* คำเตือน บางฉากบางตอนอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมทั้งเรื่องเพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
* ห้ามคัดลอกและดัดแปลงเนื้อหาในนิยายลิขสิทธิ์เป็นของนักเขียน [นามปากกา อภิญธารา] แต่เพียงผู้เดียว