เมียลับของหมอธีร์ (E-book มาแล้วจ้า)

****เรื่องนี้อัปไม่จบนะคะ อัปเป็นตัวอย่าง 50-60% ค่ะ**** 

อัปทุกวันวันละ 1-3 ตอน 

อีบุ๊กมาปลายเดือนมกราคม 67 

‘นายแพทย์ ธีรกิจ’  

ทายาทลำดับที่สองของโรงพยาบาลดัง 

พ่วงตำแหน่งศัลยแพทย์ระบบประสาทและสมอง 

บังเอิญได้เจอกับนักศึกษาสาวคนหนึ่งที่หน้าลิฟต์ 

ในขณะที่เขากำลังเขี่ยผู้หญิงอีกคนหนึ่งทิ้งเพราะความเบื่อหน่าย 

และนั่นก็เป็นสาเหตุให้ ‘กมลชนก’ รู้สึกไม่ถูกชะตากับเขาตั้งแต่แรกเจอ 

โดยไม่รู้เลยว่าผู้ชายรักง่ายหน่ายเร็วคนนี้ 

เป็นคนฝากงานให้เธอทั้งที่ไม่ได้รู้จักกัน 

กระทั่งวันหนึ่งเมื่อหญิงสาวประสบปัญหาใหญ่ในชีวิต 

เธอจึงต้องจำใจต้องรับข้อเสนอเป็นของเล่นให้ผู้ชายมักมากคนนั้น 

จนเกิดเป็นความผูกพันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว... 

🔥โปรยปราย🔥 

"ถ้าหนูตกลง...คุณหมอจะให้หนูเท่าไหร่คะ" 

"แล้วแต่เธอจะเรียกมาเลย ฉันจ่ายได้หมดอยู่แล้ว" 

"งั้นหนูขอ...ห้า...ห้าแสนค่ะ จ่ายครึ่งแรกก่อนเริ่มงาน ส่วนครึ่งหลังก็ตอนจบงาน"  

เธอบอกเสียงสั่น ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาตกลงค่าตัวของตนเองกับผู้ชายที่เธอไม่ชอบหน้าที่สุดในโลกคนนี้ 

"คืนเดียวห้าแสน? เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้กล้าเรียกขนาดนี้" หมอหนุ่มหรี่ตามอง 'ว่าที่นางบำเรอ' ของเขาแล้วเหยียดยิ้มมุมปาก 

"ก็...ก็คุณหมอบอกว่าแล้วแต่หนูจะเรียกไม่ใช่เหรอคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าคุณไม่ไหว หนูจะไปเสนอให้คนอื่นแทนละกัน ขอตัวค่ะ"  

กมลชนกหันหลังกลับแต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวไปไหน เสียงของเขาก็เรียกเธอไว้เสียก่อน 

"ฉันให้ห้าล้านจ่ายเลยตอนนี้ แต่ระหว่างเราจะไม่ใช่แค่คืนเดียวเหมือนที่ตกลงกันตอนแรก"  

กมลชนกหันกลับมามองสบตาเขาพร้อมหัวใจที่เต้นตึกตักเพราะกำลังตื่นเต้นกับตัวเลขที่เขาเสนอให้ ก่อนที่จะถามเขาออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ 

"แล้ว...คุณหมอจะให้หนูทำ...เอ่อ...ทำงานให้คุณกี่คืนคะ" 

"ทำงานสามร้อยคืน พักหกสิบห้าคืน" 

"คะ? สามร้อยบวกหกสิบห้าคืน? นั่นมัน...ปีนึงเลยไม่ใช่เหรอคะ!"  

กมลชนกทำตาโตเมื่อคิดว่าตัวเองคงเข้าใจไม่ผิด 

"ใช่ หนึ่งปีที่เธอต้องอยู่กับฉันเพื่อแลกกับเงินห้าล้าน ฉันว่ามันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้มอีกนะ  

เชื่อสิ ไม่มีใครให้เธอได้หรอกคืนละห้าแสนอย่างที่เธอต้องการน่ะ ดีไม่ดีจะโดนเค้าจิ้มฟรีแบบไม่ได้เงินสักบาทด้วยซ้ำ  

เอาเป็นว่าฉันจะให้เวลาเธอกลับไปคิดและทบทวนหนึ่งคืน แล้วพรุ่งนี้เช้าฉันจะมาเอาคำตอบ  

ถ้าเธอตกลงก็เตรียมเก็บเสื้อผ้าไปอยู่ที่คอนโดของฉันได้เลย แต่ถ้าเธอปฏิเสธ...เราจะไม่คุยเรื่องนี้กันอีก หวังว่าคงจะเข้าใจตรงกันนะ" 

บอกแค่นั้นเขาก็เดินจากเธอไป โดยไม่คิดจะหันหลังกลับมามองเธออีกเลย