“คุณเป็นใคร ปล่อยผมนะ” สารินพยายามขัดขืนออกจากอ้อมกอดนั้น ซึ่งเขายอมรับว่ามันอบอุ่นมากๆ
“อย่าดื้อนักสิ ขืนเธอเดินออกไปทั้งอย่างนี้มีหวังถูกลากไปที่ไหนสักแห่งแน่ๆ” น้ำเสียงของชายหนุ่มติดจะดุเล็กน้อย จนสารินต้องหยุดดิ้นและเชื่อฟังในที่สุด
“แล้วนายจะเอายังไง”
“เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง” ชายหนุ่มเป็นคนอาสาพร้อมยิ้มมุมปากเมื่อคนในอ้อมกอดเริ่มโอนอ่อนตามคำพูดของเขา
“แล้วผมจะมั่นใจได้ไงว่านายจะไม่หลอกพาไปที่อื่น” แม้ตอนนี้เขาจะเริ่มง่วงจนจะทรงตัวมาไหวแล้ว แต่เพื่อความปลอดภัยของตัวเองก็คงต้องป้องกันตัวไว้ก่อน
“งั้นก็จำชื่อของฉันเอาไว้สิ”
“...”
“ชลเทพ อนันตญา” ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหู และเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเขาก็ต้องขมวดคิ้วอย่างหนักเพราะคนที่เขากอดไว้ไปเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อยแล้ว
นิยายเรื่องใหม่มาแล้วค่าาา
ไรท์ขอฝากไว้ในอ้้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
อัพทุกวันวันละตอนจนถึงตอนที่สิบ
จากนั้นจะอัพวันเว้นนะคะ
เวลาหนึ่งทุ่มตรงเหมือนเดิม
CrazyROSE
Guest
