-พฤกษ์ กฤษณะ-
นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รุ่นใหม่ไฟแรง
ผมชอบ...น้องสะใภ้ของตัวเอง
ชอบตั้งแต่น้องชายของผมยังไม่รักด้วยซ้ำมั้ง
ชอบจนเอ่ยปากกับผู้ใหญ่ ทุกอย่างเริ่มต้นได้สวยแต่มันก็แค่เริ่มต้นเพราะสุดท้ายน้องชายของผมก็ได้หัวใจของเธอไป หึ ๆๆ ผมจะทำอะไรได้ในเมื่อเธอกลายเป็นเมียของน้องชายไปแล้ว ผมก็ทำได้แค่รักษาแผลใจแต่รักษาแผลใจนานเท่าไหร่ก็ไม่หายสุดท้ายยิ่งพยายามก็ยิ่งแย่ ทั้งแย่ทั้งเหงาจนเกิดความคิดอยากหาเพื่อนมาอยู่ด้วย กับเด็กคนนั้นผมไม่คิดอะไรหรอก ก็แค่อยากได้คนมาอยู่เป็นเพื่อนพอดีอีกอย่างเธอก็เคยช่วยผมเอาไว้ด้วยเลยอยากตอบแทนก็เท่านั้น แต่ใครจะคิดว่าอีกคนจะล้ำเส้นทั้งที่ผมเคยเตือนตั้งแต่แรก และเมื่อถูกล้ำเส้นต่อให้อยู่ด้วยแล้วผมจะหายเหงา...ผมก็ไม่ให้เธออยู่
-ปิ๊งรัก ปรินดา-
นักศึกษาสาวสวยที่ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่สนใจจากใครเลยสักคน
ฉันชอบ...นายจ้างของตัวเอง
ก็เขาน่ารัก นี่ยังไม่นับเรื่องความหล่อระดับที่เรียกว่าไม่น่ามีอยู่จริง ความรวยที่รวยเวอร์เหมือนบรรพบุรุษคือเจ้าของธนาคารโลก หุ่นแน่น ๆ ที่ประหนึ่งเล่นเวทตั้งแต่กระโดดเข้าไปในรังไข่ ตัวหอม ๆ ที่เหมือนแม่แพ้ท้องแล้วกระดกน้ำหอมแบรนด์ดังระดับโลกเข้าไป เอาแค่ความน่ารักของเขาก็ทำผู้หญิงเคลิ้มแล้วค่ะ และถ้าเอาทุกอย่างที่พูดถึงมามัดรวมกันก็ไม่มีใครสามารถทนอยู่ร่วมชายคากับคนแบบนี้โดยไม่รู้สึกอะไรได้หรอกและฉันก็คือคนธรรมดาคนหนึ่งที่มีชีวิตจิตใจ รักเป็นหลงเป็นเหมือนกับทุกคนบนโลก จะไม่เหมือนก็แค่คนเดียวนั่นแหละ ไม่เหมือนเขาไงเพราะเขามัน...รักใครไม่เป็นเลย!